Thinking about life

De dag na 1 april en de dag voor de laatste dag school

Vandaag ging. Dat is het ook. Het ging. En weet je wat het ergste is? Dat mensen gewoon niet zien als het niet goed gaat met je. Een vriendin van mij heeft zo vaak depri momentjes. Ze was zelfs een beetje beginnen te wenen in de refter. Wie was er voor haar? Ik en de anderen. Ik probeer haar op te vrolijken als het niet goed gaat tussen haar en haar lief. Dan bestaan we. Maar als het terug goed is bestaan we als hij bij zijn vrienden is. Dan heb ik er gewoon genoeg van en denk ik, ik zal is wat korter zijn tegen haar. Zien of ze het merkt dat ik het niet leuk vind dat ze het zo doet. Nee, ze zegt alleen dat ik zó vriendelijk ben de laatste tijd. Proef de sarcasme! De dag erna is zij goed gezind en dan zegt ze: "Amai, iedereen is precies slecht gezind." Ja sorry hoor maar wij kunnen het ook misschien even moeilijk hebben? Als ik me slecht voel, denk je dat ze dat ziet nee. Maar ja ik blijf vriendelijk en ik blijf haar helpen maar ik begin er echt genoeg van te hebben maar wat kan ik doen? Het tegen haar zeggen op school? Dan moet ze wel heel goed gezind zijn want met haar humeur wisselingen. Op fb? Kan, maar is langs de ene kant wel afstandelijk.

Ik heb er gewoon genoeg aan en ik weet niet wat te doen! Daarom ga ik dus een lijstje maken van goede boeken en boeken die ik nog moet lezen.
Goede boeken:
- de test-trilogie van Joelle Charbonneau
- het grote misschien van John Green
- de jongen in de gestreepte pyjama van John Boyne
Wel wat kinds maar op zich nog wel een mooi verhaal en standpunt.

Lezen:
- Gone-reeks
- Agatha Christie
-Paper towns
- de weeffout in onze sterren
Als jullie nog goede boeken weten? Laat maar weten :).

In het grote misschien zijn er hele mooie quotes! Ik zal hier mijn favorieten zetten.

"When adults say, "Teenagers think they are invincible" with that sly, stupid smile on their faces, they don't know how right they are. We need never be hopeless, because we can never be irreparably broken. We think that we are invincible because we are. We cannot be born, and we cannot die. Like all energy, we can only change shapes and sizes and manifestations. They forget that when they get old. They get scared of losing and failing. But that part of us greater than the sum of our parts cannot begin and cannot end, and so it cannot fail."

"Francois Rabelais. He was a poet. And his last words were "I go to seek a Great Perhaps." That's why I'm going. So I don't have to wait until I die to start seeking a Great Perhaps."

"And then something invisible snapped insider her, and that which had come together commenced to fall apart."

We are all going, I thought, and it applies to turtles and turtlenecks, Alaska the girl and Alaska the place, because nothing can last, not even the earth itself. The Buddha said that suffering was caused by desire, we'd learned, and that the cessation of desire meant the cessation of suffering. When you stopped wishing things wouldn't fall apart, you'd stop suffering when they did."

Voilà, ik denk dat je daar wel even over kunt nadenken :). 😘