My love Bakudeku✨💫
Bu benim ilk bakudeku kitabım :)
Şimdi iki yakışıklı mızda birbirine aşık ama söylemeye korkuyorlar taki o an gelene kadarr...
Kapak bana ait <3
"Sana bağlandım deku..."
"Kaccahan...✨"
Klasik bi gündü okula doğru yürüyordum ve tek başıma, canım çok sıkılıyordu tek yürümeyi hiç sevmiyordum ama benlen beraber yürüyecek biri yoktu herkez benden uzak okula yakın oturuyorlar. Kaccahan desen o zaten asla benle yürümez... Bu yüzden tek yürüyordum.
Okulda
"Günaydın midobro"
"Günaydın kirishima-kun"
"Günaydın kaccahan"
"Kes sesini aptal inek!"
"Peki.."
"Midobro?"
"Efendim kaminari-kun?"
"Bu gün çok boş yer yok bakugou nun yanına oturur musun?"
"Ş-şey.. Eheh yani bilmem"
Suratım hafif yanmaya başlamıştı kesin kızarmıştım lanet olsun!
"Git sor bakalım"
"Peki.."
Kaccahanın sırasına doğru yürümeye başladım.
"Şeyyyy kaccahan yanına oturabilir miyim?"
Soğuk ve kısık bir sesle
"Otur.."
Dedi ve bende hemen yanına geçip oturdum. Camdan dışarı bakıyordu, ve parfüm kokusu, o yumuşacık duran saçları, yakışıklılığı- deku! Ne düşünüyorsun sen!? Kendine gel. Ama napiyim haklıydım o yumuşacık duran saçlarıyla o kadar çok oynamak istiyordum ki... En son çocukken oynamıştım daha sonra kucağımda uyuya kalmıştı ve bende daha sonra onun kokusuyla uyuya kalmıştım o gece çok güzeldi ilk ve son güzel gecemiz... Bidaha olmicak bişey o ayrıca daha o zamanlar küçük bir çocuktuk artık değiliz..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bakugou'nun gözünden
O kadar sevinmiştim ki beraber oturmak istediği için.. Keşke bunu sana belli edebilsem ama olmaz.. Çünkü benden nefret etmeye başlarsın olmaz asla olmaz! Söyliyemem.. Ama sana sarılmak istiyorum, senin o kiraz rengi dolgun dudaklarını öpmek istiyorum, elinden tutmak istiyorum... Ama hepsi bir hayal bunların.
Zil çalınca
Deku zil çalınca kalktı ve sınıftan çıktı ardından bende onu gizlice takip etmek için peşinden çıktım Ve bir süre takip ettikten sonra bi anda bir bağırma sesi geldi bir acı çığlığıydı deku ya döndüm ve yerdeydi kolundan kanlar akıyordu 3. Sınıflardan biri dekunun kolunu kesmişlerdi ve onu yerde tekmeliyorlardı. Direk oraya koştum ve çocuğun suratını patlattıktan sonra deku ya dönüp eğildim:
"Hey deku iyi misin!? Çabuk kalk gidelim!"
Ağlıyordu, belliki canı çok yanıyordu bir anda beni kendine çekti ve sarıldı.
"Sana şuan ihtiyacım var lütfen sadece biraz bekle.."
Şok içindeydim ama bu güzel anı bozmak istemedim bende ona sarıldım ve bir süre öyle durduk daha sonra onu revire götürdüm.
"Aptal deku..."
"Kaccahan bi anda bana saldırdılar anlamadım."
Benim dilimde aptal seni seviyorum demekti eğer bunu ona gerçekten söyliye bilseydim belki şuan daha iyi hissedebilirdi...
