Onunda herşeyi böyle başlamıştı.Kendi halinde vurdumduymaz sakin biriydi o.
Kimsenin ne düsündüğü umursamaz kendi halinde yaşar giderdi.Hayat bir işkence olmuştu artık onun için farkedilmek sevilmek biraz olsun ilgi ister gibiydi.
Herkes böyle isterdi ama biraz daha fazlasını.Biri olsun istiyordu biri olsun ve hayatında biri diye kalsın.Evet yanlışlar yapmıştı tabikide herkesin herşeyin olduğu gibi.
Kendini müziğe adamış onunla hayat buluyordu sanki.Kendini müzikte arayıp öylece devam etsin istiyordu.
Dostları ailesi vardı elbette onlarla güzel vakit geçiriyor, egleniyordu.Fakat bu onun için bi farklılık değildi.Belkide tek istediği AŞK'dı.Hersey sıradan geçiyor herzaman olduğu gibi hayatına devam ediyordu.Okulunu gelir sırasına geçer öylece otururdu.Ders aralarında kalkmaz oturur kendini müziğe verirdi herzaman ki gibi...
Bundan şikayetçi degil halinden mutlu gibi görünsede içinde kasirgalar fırtınalar kopuyo gibiydi.Içini bir kendi biliyor fakat bunu asla dışına vurmuyordu.Günler geçiyor fakat hayatında hâlâ hiçbir değişiklik yoktu.Çevresindeki mutlu insanları gördükçe bir umut bir sezgi oluşuyordu.Belki birgün bizide bulur diye..
Artık okulunda bir arası geliyordu.Son haftaydi artık.Belkide okulun sonu hayatının dönüm noktası yaklaşıyordu...
