Kelebek Etkisi

Kaza

"Ben şimdi ne yapacağım?" "Bundan 1 hafta önce sadece bir hafta önce ailemi kaybettim ve şuan yapa yalnız koruma evinde dört duvarın içindeyim. Ne mutluluğum,ne neşem,ne hayallerim,ne de ailem kaldı." Hayat , Hayat beni duyuyormusun? Arkadaşımın sesiyle kendime geldim. O bu yurttaki tek arkadaşım. Yeni tanıştık gerçi pek tanımıyorum onu kafamı dağıtmak için konuşuyorum ama o gece aklımdan çıkmıyor. Hepsi benim suçum... " Duyuyorum Beyza efendim?" "Hadi yemek haneye. Busefer bizimle geliyorsun sözümün üstüne söz istemiyorum..." Aslında acıkmıştım ama okadar insanın içinde olmak pek hoşuma gitmiyor. Neyse zaten ısrar edemem kurt gibi açım. Imm yemekte mantı var annem çok güzel yapardı Buda fena sayılmaz gerçi. Şimdi ben o gece dedim siz meraklanmışsınızdır zor olsada anlatıyım. Bundan bir hafta önce okul dönüşü arabayla beni annem, babam ve kardeşim almaya geldi. Arabanın ön koltuğuna oturmayı çok istedim annem de ısrar etmedi arkaya geçti. Allah belamı versin keşke istemeseydim. Sonra off babamdan arabayı kullanmayı istedim. İzin vermedi! Bende bir anda direksiyona atladım ve arabanın yönü değişti. Babam direksiyonu çeviremedi. ARABADANNN ATLAYINN! Dediğini hatırlıyorum. Onu duyunca hemen atladım yola savruldum ama annem,babam ve kardeşim atlayamadı. Keşke atlamasaydım bende onların yanında olucaktım. Be-be-benim yüzümden öldüler. Sonrasında polisler ambulanslar geldi ama kurtaramadılar yapamadılar benim ailemi melek yaptılar. Neden ben dedim neden bunu yaptım aptalım,salağım,beyinsiz bencilin tekiyim... işte o gece bu lanetli gece... Ahhh kendimi tanıtmadım tabi. Ben Hayat. 16 yaşında bir genç kızım. 10 a gidiyorum. Başka anlatacak birşeyim yok. "Birimi?" Biri sesleniyordu. " Hayat daldın yine! Yemeğin birimi heyy dünyadan Hayata geri gelir misiniz efenim?" Aaa bu Beyza'ydı. Yine dalmış olmalıyım. " Heh Beyza bitti bitti hadi odaya çıkalım..."