Kelebek Etkisi

Odaya doğru ilerlerken bir den duraksadım. Ahh telefonum yemek hanede kaldı. "Beyza sen çok ben telefonumu alıp geliyorum." Koşar adımlarla yemek haneye ilerlerken "ahhh kolum" salak ve kör çocuğun biri hayvan gibi koluma çarptı. O sarsıntıyla yere yığılmıştım. Ben kolumu okşarken bir el uzandı. Anlamayarak kafamı kaldırdım. O çocuk bana elini uzatmıştı. Umursamaz bir tavırla "saol ben kendim kalkarım" diyerek kalktım. "Şey özür dilerim. Ben fark etmedim seni dalmışım da." Bir insan benim gibi koca kızı nasıl fark edemez? İçimden ona kızgındım ama ağzımdan başka birşey çıkıyodu. "Sorun değil bende dikkat etmedim. Bu arada ben Hayat." Ne bir dakika bir anda ona ismini söyledim. Ahhhh allahım bune aptallık. Çocuk gülümseyerek " bende Berk dedi" Berk güzel isimmiş. Lütfen lütfen dışımdan söylememiş oluyım. Yok işimden söyledim. Sonuçta dıştan söylesem anlarım. Zaten bir tepkide vermedi. Güzell. Berk'in gözleri bana babamı anımsattı mavi ama garip bi mavi insanı içine çekiyor. Saçları hahah önüne dökülmüş kıvır kıvır aaaa çok havalı. Ben-ben napıyorum ya off saçma salak düşünceler bunlar. Kışt kışt. "Neyse benim telefonum yemek hanede kalmış benim gitmem gerekiyor. Tanıştığıma memnun oldum Berk." Diyerek uzaklaştım. İçim çok garip olmuştu bu duyguyu daha önce hiç yaşamadım. Sanki bütün dünyadaki kelebekler benim içime girmiştie karnımı gıdıklıyor. Kalbim yerinden çıkıcak gibi. Neler olduğunu anlamadım ama birazdan geçer. Yemek haneye geldiğimde telefonum masanın üzerindeydi. Allahtan kimse almamış. Hemen alıp çıktım ve odaya kapandım. "Hayat neden böyle sırıtıyorsun?" Neee sırıtıyomuydum! Ahh evet sırıtıyordum! Şimdi buna anlat. " hiççç sırıtmıyorum sadece eee bir yavru kedi gördümde hahah evet bir yavru kedi gördüm çok tatlıştı ondan ondan sırıtıyorum yoksaa neye sırıtcam canım." Beyza bana imalı imalı bakıyordu galiba inanmadı. Yalan söylemeyi beceremem zaten. Uzatmadan olanları ve hissettiğim duyguları anlattım. Anlatmaz olaydım. " Kızımmm sen aşık olmuşsun." Neee aşıkmı oldum? Tanımadığım bir çocuğa! "Hayır saçmalama tanımıyorum bile. Ne aşkı?" Keşke anlatmasaydım. Birde çocuğu bana göster diye ısrar ediyor. Suratına yumruklarımı indirmemek için kendimi zor tuttum...

Yaklaşık 2-3 saatten sonra herkes uyudu. Düşünmeye başladım... Beyza'nın söylediklerini. Hala içim kıpır kıpır kelebekler uçmuyor. Acaba gerçekten aşık mı olmuştum. Çekmeceden ayna çıkartıp kendime baktım. Öyle bir çocuk bana neden baksınki? Gözlerim onunkiler gibi değil kahverengi, saçlarım onunkiler gibi değil düz ve sıradan diğer kızların saçları ne kadar güzel benimkiler ise at kılı gibi. Gözlüklü,sivilceli
bir kıza prens gibi çocuk neden baksın ki? " Şii napıyosun? Berke güzel gözükmeyemi çalışıyorsun kıkıkıkı." Beyzaaa cidden gülüşüne ayar oluyorum. "Tabikide hayır! Sadece gözümde bişe vardı da ona bakıyorum. Hem sen uyumadın mı? Horul horul horluyordun." "Aşk olsun Hayat ben bir kerem horlamam!" Tabi canımm içeri aslan girdi sandım bir an. Yorgun bir şekilde yatıp uyumaya çalıştım ama aklımda Berk vardı. Kahretsin hiç ama hiç çıkmıyordu...