De zwarte zee van verdriet
Een eenzame landweg slingert zich door de bergen. Terwijl de gouden zon achter de intrigerende bergen zakt, neemt mijn drang om te slapen toe. Mijn ogen beginnen wazig te worden en mijn zicht wordt troebel. Ik val in de duizelingwekkende afgrond van dromen. Mijn lichaam is verlamd en ik probeer te schreeuwen, maar er komt niets uit mijn mond. Levenloos val ik in de zwarte zee van verdriet. Het water slokt me op zoals Jona werd opgeslokt door de gigantische vis. Ik wacht nog steeds op de dag dat het water me uitspuugt en me terugbrengt naar de realiteit.
(Je kunt het verhaal van Jona lezen in de bijbel)
JE LEEST
de chaos in mijn hoofd (DUTCH)
PoetryNederlandse gedichten, veel komen uit een donker plek in mijn hart. Copyright ©foodandagoodbook. Niks van dit verhaal kan gekopiëerd worden zonder toestemming van mij. Als dit wel gebeurt, zal dit onmiddellijk gerapporteerd worden.
