Mutlu Son/18 ❤️

204 12 2
                                    

Kiraz: Anne! Seninle uyumak istiyorum!
E: Gel aşkım!
Kiraz: Kardeşim iyi mi?
E: Iyi bebeğim. O da ablası için çok merak etti.
Kiraz: Hissediyor mu?
E: O her şey hisseder.
Ayy düşünmek bile istemiyorum ama sana bir şey olsaydı ben ölüyordum.
Kiraz: Ama hiç bir şey olmadı çünkü babam ve Emir abi beni kurtardılar.
E: Evet pamuğum. Hadi yatalım.

Kiraz mutlu bir şekilde annesine kollarında uykuya daldı.

Iki hafta sonra

E: Hoş geldin aşkım!
K: Hoş bulduk birtanem.
Kiraz: Babam gelmiş!
K: Prensesim! (sımsıkı sarıldı) Nasılsın?
Kiraz: Çok iyiyim.
K: Hadi gidiyoruz.
E: Nereye?
K: Sürpriz!
E: Öyle olsun bakalım. Hadi bebeğim hazırlanalım.

Bir süre sonra

E: Kaya, neresi burası?
K: Yeni evimiz.
E: Nasıl?
K: Yani evlendikten sonra burada yaşayacağız.
E: Evlilik... Tamam.

Ender eve bakarken Kaya diz çöktü.

K: Aşkım, sana bir şey sormak istiyorum.
E: Efendim.

Ender bu manzarayı görünce gülmeye başlar.

E: Kaya, ne yapıyorsun?
K: Ender Çelebi, benimle evlenir misin?
Hayatının geri kalanını benimle geçirmek ister misin?
E: Kaya... Bu yüzük...
K: Hatırladın mı?
E: Tabi ki hatırlıyorum.

Yıllar önce

K: Bu yüzükler nasıl sevgilim?
E: Aşkım, gerçekten çok güzeller ama çok pahalı bir şey. Ben kabul edemen.
K: Bebeğim... Ama bir gün evleneceğiz.
E: Evet ama o gün gelene kadar almayalım.
K: Nasıl istersen.
E: Ben lavaboya gidiyorum. Beni bekle.
K: Tamam.

K: Bu yüzükler hazırlanın. Ben alacağım ve sonra sürpriz yapacağım.
X: Peki. Çok şanslısınız.
K: Gerçekten öyleyim.

K: Ben o gün almıştım. Sana ilk kez benim karım ol teklif ettim yüzüğe bakmadın bile.
E: Özür dilerim.
K: Dileme. Soruma cevap vermedin.
E: Hmm.... Evet! Evet! Evet!

Kaya Ender'e öpüyor ve sımsıkı sarıldı.
Kiraz elinde bir buket çiçekle annesine gelir.

Kiraz: Anne!
E: Kiraz? Bu ne?
K: Gel benimle.
E: Düşündüm şey değil herhalde.
K: Bakalım.

Kaya küçük bir nikah hazırladı.

E: Inanmıyorum... Ne ara hazırladın bu?
K: Senin için her şey yaparım ben.
E: Şimdi gerçekten evleniyoruz.
K: Evet.
E: Senin yüzün... Sen sakladın.
K: Seninle ilgili hiç bir şey unutmadım.
E: Teşekkür ederim!

Ayşe: Ayy çocuklar, bu işler kıza ailesinden sorulmadan ve nişanlanmadan yapılmaz. Ama siz birlikte olmak için çok çaba harcadınız ki artık bunlar önemsiz şeyler.
E: Teşekkür ederim Ayşe anne.
Ayşe: Canım kızım.

Nikahtan sonra Ender ve Kaya dans etmeye başladılar.

K: O kadar çok seviyorum ki seni...
E: Ben de seni çok seviyorum
K-E: SENI VERENE KURBAN OLAYIM!

Birkaç ay sonra

E: Kaya! Kaya!
K: Ne oldu?
E: Geliyor! Suyum geldi.
K: Tamam sakin ol. Nefes al ver.
E: Ben çok sakinim... Kaya bir şey yap...
K: Bağırma, bağırma...
E: Dayanamıyorum... Kayaaaa...
K: Sakin ol. Şimdi gidiyoruz hastaneye.

Hastane

K: Dayan aşkım... Dayan...
E: Ahh...
Doktor: Hadi Ender biraz daha... Son bir kez... Geldi. Çok güzel bir erkek.
E: Oğlum...

Bir saat sonra

E: Kaya! Test yapalım. Emin olalım.
K: Emin misin?
E: Eminim.
K: Tamam.

Bir süre sonra

E: Kaya! Sonuç ne?
K: Ender...
E: Kaya... Konuş lütfen.
K: Benim oğlum. Benim oğlum.
E: Ben hissettim. Çok şükür.

Kiraz: Anne!
E: Gel aşkım.
Kiraz: Bu benim kardeşim?
E: Evet.
Kiraz: Ama çok küçük.
E: Sen de öyleydin bebeğim.
Kiraz: Ama şimdi onu daha çok seveceksiniz.
K: Olur mu öyle şey prensesim? Sizi hep aynı seveceğiz ve asla aranızda bir fark yaratmayacağız.
Kiraz: Söz mu?
E: Söz pamuğum. Ayy bu arada adı ne olacak babası?
K: Düşünmedim gerçekten.
Kiraz: Deniz!
K: Deniz mi?
E: Çok güzel bir ismi.
K: Seni çok seviyorum!
E: Seni çok seviyorum!

SON ❤️

Kader OyunuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin