"Dwa smp..." Technoblade x Reader

Szkoła?

Park, w którym siedzieli Techno i Klaudia, był piękny i malowniczy. Znajdował się w samym sercu miasta, ale mimo to był oazą spokoju i ciszy.

Wokół rozciągały się zielone trawniki, na których rosły kolorowe kwiaty i drzewa. W oddali można było dostrzec staw, na którym pływały kaczki i łabędzie.

W parku panowała romantyczna atmosfera, a wiele par siedziało na ławkach, trzymając się za ręce i rozmawiając cicho. W powietrzu unosił się zapach kwiatów i świeżości.

Techno i Klaudia siedzieli na jednej z ławek, otoczeni przez piękny krajobraz. Patrzyli sobie w oczy, uśmiechając się do siebie nawzajem.

Słyszeli szum drzew i śpiew ptaków, co tylko dodawało uroku temu romantycznemu spotkaniu.

W parku panowała spokojna atmosfera, a czas płynął wolno. Techno i Klaudia cieszyli się sobą nawzajem i pięknem otaczającej ich przyrody.

To był idealny moment dla zakochanych, by spędzić razem czas w takim pięknym miejscu.

Wracając parę lat wcześniej...

Alex i Claudia uczęszczali do szkoły podstawowej w Polsce. Szkoła ta była typową szkołą publiczną, która oferowała edukację na poziomie podstawowym.

W szkole znajdowały się klasy od pierwszej do szóstej, a każda klasa składała się z około 25 uczniów.

Szkoła była wyposażona w sale lekcyjne, bibliotekę, salę gimnastyczną oraz boisko do piłki nożnej.

W szkole odbywały się różne zajęcia, takie jak lekcje języka polskiego, matematyki, historii, geografii, biologii oraz chemii.

Uczniowie mieli również zajęcia z języka angielskiego oraz wychowania fizycznego.

W szkole panowała przyjazna atmosfera, a nauczyciele byli bardzo zaangażowani w swoją pracę. Uczniowie mieli możliwość uczestniczenia w różnych konkursach i projektach edukacyjnych, co pozwalało im rozwijać swoje zainteresowania i umiejętności.

Podsumowując, szkoła w Polsce, do której uczęszczali Alex i Claudia była typową szkołą publiczną oferującą edukację na poziomie podstawowym.

Klaudia i Alex poznali się w szkole podczas lekcji języka polskiego. Byli w tej samej klasie i siedzieli obok siebie. Na początku nie rozmawiali ze sobą, ale z czasem zaczęli wymieniać się spojrzeniami i uśmiechami.

Pewnego dnia, na lekcji nauczycielka poprosiła ich o wspólną pracę w grupie nad projektem związanych z literaturą polską.

Klaudia i Alex zgodzili się i zaczęli pracować razem. Podczas pracy okazało się, że mają wiele wspólnych zainteresowań, a ich rozmowy były bardzo interesujące.

Od tego czasu zaczęli spędzać więcej czasu razem, rozmawiając o książkach, filmach i muzyce. Z czasem stali się dobrymi przyjaciółmi i często pomagali sobie nawzajem w nauce.

Klaudia zrozumiała swoje uczucia do chłopaka o imieniu Techno stopniowo, w miarę jak poznawała go lepiej.

Na początku, gdy po raz pierwszy zobaczyła go w szkole, była zafascynowana jego wyglądem i stylem

. Jednak nie była pewna, czy to tylko przelotna fascynacja czy coś więcej.

Gdy zaczęli ze sobą rozmawiać, Klaudia zauważyła, że Techno jest bardzo inteligentnym i zabawnym chłopakiem

. Z czasem zaczęli spędzać coraz więcej czasu razem, a Klaudia odkryła, że czuje do niego coś więcej niż tylko przyjaźń.

Jednak przez długi czas nie miała odwagi wyznać mu swoich uczuć. Bała się, że może stracić jego przyjaźń lub że on nie odwzajemni jej miłości.

Dopiero gdy Techno zaczął flirtować z inną dziewczyną, Klaudia poczuła się na tyle sfrustrowana i zazdrosna, że postanowiła powiedzieć mu prawdę.

Pewnego dnia, podczas lekcji matematyki, oboje zaczęli się nudzić i marzyć o tym, żeby wyjść na zewnątrz i spędzić czas na świeżym powietrzu. W końcu postanowili zaryzykować i uciec z zajęć.

Klaudia i Techno szybko opuścili salę lekcyjną i ruszyli w kierunku wyjścia.

Na szczęście, nikogo nie spotkali po drodze, więc mogli swobodnie porozmawiać i planować swoją ucieczkę.

Postanowili pójść do pobliskiego parku, gdzie mieli nadzieję znaleźć spokojne miejsce do rozmów.

Po kilku minutach dotarli na miejsce i usiedli na ławce w cieniu drzew.

Klaudia zaczęła opowiadać o swoich marzeniach i planach na przyszłość, a Techno słuchał jej uważnie. Wkrótce jednak ich rozmowę przerwał dzwonek kończący lekcje.