Çan Çiçekleri

баюкать.

Ekilmiş hayallerin açtığı güzel günlere..

İyi okumalar dilerim hepinize^^

hikaye ile ilgili bana ulaşabileceğiniz yerler ;

instagram: aurora_mensis

instagram: can_cicekleri

twitter: auroramensiss

#çançiçekleri hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.

Bölümleri okurken hikayenin içinde yaşamanız için Spotify Çan Çiçekleri çalma listesini dinlemenizi öneririm.

Kullanıcı adım: aurora mensis

❁

6. BÖLÜM

"Değerli Çan Çiçekleri,

Olmayanlar yabancılar için söylenemeyen ninniler gibi."

❁

Sasha Alex Sloan- Too Sad to Cry

Rick Montgomery- This December

Ashley Serena- Bayu Bayushki

❁

-Çan Çiçekleri Güncesi-

22 Nisan 2010

Saat: 08.17

Saat: 8.20

❁

Değerli Çan Çiçekleri,

Ninnileri bilir misiniz siz?

Saklı notaları bir hikayeymiş gibi çevreleyen o kelimeleri. Hani anne ile çocuğun arasında bir bağ kurmasını sağlayan, güzel bir güne uyanmak için akşam dökülen o kelimeleri.

Ben hiç ninni dinlemedim annemden çan çiçekleri.

Belki de kıskançlık duygusuna en yakın hissettiğim an ninnilere aitti. Gece bazen korkutucu gelen odamda uyumaya gittiğimde kimse okumamıştı bana o ninnileri huzurlu bir uykuya sahip olmam için. Kimse uyuyup uyumadığımı kontrol etmemişti. Hatta kimse ninnileri sevebileceğimi bile düşünmemişti .Gerçi ben de düşünmemiştim. Ta ki evde başkanın bana verdiği annemin eskiden çekilmiş bir videosunda o ana denk gelene dek. Yaşadığım engebeli hissizliği size dökmek gerekene dek.

Çok gençti videoda annem, en fazla 21-22 yaşlarında gözüküyordu. Yine herkesin beklediği gibi yarışmalarda başarılı olmuş, muhabirlerin sorularını cevaplıyordu. Sergilediği gösteriler dışında her zaman güler yüzlüydü. İnsanların ne kadar tatlı bir kız diyebileceği bir görüntüye sahipti. Dudaklarının yukarı doğru kıvrılışı bir an olsun bille aşağıya bükülmezdi.

O videoda ise birbirimize benzer açık kahve saçlarını sıkı kalın bir topuz yapmış, çehresini dimdik tutuyordu. Üzerindeki elbise tıpkı peri masallarına aitmişçesine duruyordu. Kan kırmızıydı ve dikkat çekici fırfırlarıyla dizlerinin üstüne dökülüyordu. Gri gözleriyse yoğun sahne makyajının altında daha da parlak duruyordu her zamankinden, televizyondan bana doğru parıldıyordu bir yıldız gibi. Anastasia Belov'un kendinden gurur duyduğu barizdi. Ne de olsa tüm övgüleri hak eden insandı. Muhabirler ard ardına soruları heyecanla sıralıyordu. Bir soru ise sonunda onun dikkatini çekmişti.