Unicode
မျက်စိရှေ့ ရောက်လာသည့် ချောကလက် ကိတ်ကို ဇွန်းလေးနဲ့ ခပ်စားလိုက်သည်။
မဆိုးပါဘူး ။
ဝမ်ရီပေါ် က ကိတ်မုန့်လုပ်ရာမှာ ပါရမီပါတယ်နဲ့တူတယ်။
ဒါပေမဲ့ ဘယ်လို လုပ်မလဲ?
ရှောင်းကျန့် က သူ့ကို ကလပ်တက်ခွင့် ပိတ်အောင် လုပ်လိုက်တဲ့ ဝမ်ရီပေါ်ကို ဒုက္ခသေးသေးလေးရော အကြီးကြီးရော ပေးချင်သေးတာပေါ့။
တက္ကသိုလ်တောင် ဆက်မတက်ဘဲ ဒီလောက်ထိ အပြင်ထွက်ပြီး အလုပ်လုပ် ပိုက်ဆံရှာနေရအောင် အဲ့လောက်တောင်မှ ငွေလိုချင်နေတာလား ဝမ်ရီပေါ် ။
ရှောင်းကျန့် မကောင်းစိတ်ကလေး နဲ့ ချောကလက်ကိတ်မုန့်ကို သူ့အကျီပေါ် မှောက်ချလိုက်သည်။
ရှောင်းကျန့် မှာ သူဘဲ တမင်တကာ မှောက်ချပြီး ဝမ်ရီပေါ် အား အပြစ်ရှာသည်။
" အ့...ပေကုန်ပြီ မင်းဘယ်လို လုပ်လိုက်တာလဲ"
ရှောင်းကျန့် စကားကြောင့် ဝမ်ရီပေါ် မှာ ဘာမှ မပြောနိုင် ဖြစ်သွားရသည်။
တကယ်ဘဲ သူက ဘာမှ မလုပ်ဘူးလေ။
" ဘာကြောင်ကြည့် နေတာလဲ မင်းလုပ်တာ ပေ
သွားပြီ ၊ ဆိုင်ရှင်....ဆိုင်ရှင်! !! "
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ခင်ဗျာ"
ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ကြည့်နေသည့် သူ့ကို အော်ကာ ဆိုင်ရှင်အား လှမ်းခေါ်တော့ ဆိုင်ရှင်က အနားသို့ ရောက်လာသည်။
" ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ဝန်ထမ်းကို ဘယ်လို လူတွေ ခန့်ထားတာလဲ ဒီမှာကြည့် အကုန် ပေကုန်ပြီ ဒီအကျီတစ်ထည် ဘယ်လောက်ကျတယ် ထင်လဲ?"
" တောင်းပန်ပါတယ် ခဗျာ တောင်းပန်ပါတယ် "
ဆိုင်ရှင်က မျက်နှာအပျက်ပျက်နှင့် ဝမ်ရီပေါ် အား တစ်ချက် လှည့်ကြည့်သည်။
" မကျေနပ်နိုင်ဘူး "
" ကျေနပ်အောင် လုပ်ပေးပါ့မယ် ခင်ဗျာ ဧသည်စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရပါမယ် "
ဆိုင်ရှင် စကားကို ကြားရတော့ ရှောင်းကျန့် က ပြုံးကာ ဝမ်ရီပေါ် အား တည့်တည့်ကြည့်၍
