Alleen van Mij

Het begin

Ik moet even m'n gedachten uitlaten op papier. Laten we beginnen bij het begin..

Sinds kort heb ik economie en daarvoor heb ik een andere economie docent. Ik had namelijk eerst bedrijfs economie en nu economie. De eerste les was ik niet aanwezig, omdat ik toen op een meeloopdag was. En hij noemde het een gewéldige les. Die ik jammer genoeg "gemist heb" zei hij knipogend met een stralende glimlach.

Woohoo haha. Alsof het zo'n big deal is.

Meneer Winters begon de les door mij uitbundig en vol overgave aan de rest van de klas aan te kondigen. Als een of andere hoogdheid..

We kennen elkaar natuurlijk al wat langer omdat we het Model European Parlement hebben op school en ik voorzitter ben. En hij een van de docenten is die het organiseert. Daarbij treedt ik op als een soort docent en zien we elkaar als gelijken. Ik wist dat hij mij daardoor zou mogen.. maar niet zoveel dat hij een hele ereceremonie voor mij zou gaan houden voor de klas

Ik lachte er om en zwaaide uitbundig terug de klas in.

Vervolgens begon hij met uitleggen. De uitleg was helder en simpel. Later bleek dat hij de les helemaal had aangepast voor mijn komst. Wat redelijk bijzonder is. Want normaal gesproken wilt een docent helemaal niets doen buiten de lessen om en huidige verplichtingen. Ik had verwacht dat hij zou zijn: "je hebt er zelf voor gekozen om te switchen, dus nu kan je het lekker helemaal zelf gaan uitzoeken. Je bent immers zelf helemaal verantwoordelijk. voor je daden en beslissingen."

Maar zo was het niet.   Integendeel.

Hij begon naast me te zitten en zei: "Ik zal wel een planning voor je maken.. Ga jij maar alvast aan je opdrachten zitten, dan doe ik het wel voor je." op een hele verzorgende en steunende  - I got you - toon

Ik was daar stomverbaasd over, want ik als 5 vwo'er wordt verwacht zelf volledig verantwoordelijk te zijn voor alles wat ik doe en niet doe. Dus dit wilde ik zelf in handen hebben. Plus, ik kon me onmogelijk concentreren met een docent naast me. En vooral zo'n docent.

Een lieve jonge respectvolle docent die met sprankelende ogen en licht blozende wangen af en toe met z'n ogen naar m'n lippen afdwaalt terwijl we praten

Ik deed alsof ik het niet zag.. Maar ik zag het wel. Desondanks bleef ik terug gaan naar de objectieve realiteit en bleef ik "professioneel". Ik wilde het echt zien als een business samenwerking, waarbij hij een beetje geeft en ik een beetje neem. En andersom

Uiteraard

Zo had ik mijn eigen inbreng (de planning) en hij had zijn eigen inbreng (de aangepaste planner). We waren het erover eens dat we het beste de hoofdstukken gelijkmatig over de weken konden verdelen. Daarbij had ik alleen ook rekening gehouden met de hoeveelheid en was minder ruim geweest met het aantal weken waarvoor ik de tijd zou hebben. Uiteindelijk hadden we gekozen voor mijn versie van de twee.

Hij zocht naar mijn ogen voor bevestiging en vroeg daarbij of alles zo goed en realistisch was

Interessant, merkte ik op. Hij vraagt naar mijn bevestiging en "goedkeuring" terwijl hij de docent is hier.. We zijn dus gelijken aan elkaar. in wisselwerking. 

Maar als het aan hem lag, zou ik de leiding nemen..