Nefesini Tut (Berat Ayberk Ödemir)

4. Bölüm

Selammm.. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.. Çoğunuz İrem Berat'ın sevgilisi falan değildir demiş.. Görücez simdi eheheh
*

Beyza: Ne oluyor Berat? Neden bana böyle bakıyorsun?

İrem: Ayberk.. Özür dilerim..

Allah'ım lütfen rüya olsun.. Lütfen rüya olsun uyanayım ve Berat'ın bu kızla hiç alakası olmamış olsun..

Berat gözlerini İrem'e çevirdi. Şimdi daha çok nefretle bakıyordu.

Konuşmaya hiç hâli olmasa da birkaç kelime döküldü ağzından.

Berat: Y-yaşıyorsun..

İrem: Her şeyi açıklayabilirim.. Lütfen dinle beni..

Berat: NEYİ AÇIKLAYACAKSIN İREM? YILLAR ÖNCE ÖLDÜĞÜNÜ SANARKEN ŞİMDİ KARŞIMA ÇIKMANI MI AÇIKLAYACAKSIN?

Berat'ın gözünden yaş aktı. Sinirden ağlıyordu. Biz ise hâla ne olduğunu anlamadan beni kolumdan çekip evden çıkardı.
-
Yusuf: Ne oluyor? Açıkla hemen. Berat neden böyle bağırıp çağırıp gitti?

Doruğun ağzından:

O kadar gerildim ki Berat'ın Beyza'yı götürdüğünü bile fark etmemiştim. İrem'in konuşmasını beklerken o yere çökmüş ağlıyordu.

Ağlayarak konuşmaya başladı.

İrem: Yıllar önce Berat'ı başkasıyla aldattım. Öğrenip beni aradığı gece telefona arkadaşımın çıkıp benim öldüğümü söylemesini istedim.. Ki böyle oldu. Beni 2 yıldır ölü sanıyor. İstanbul'da iken her ay benim sandığı mezarıma gidip ağlıyordu. Ben de artık dayanamadım. Trabzonspor'a transfer olduğunu öğrenince Trabzon'a Berat'ı aramaya, her şeyi anlatmaya geldim.
Sonrasında da şans eseri Doruk çıktı karşıma.

"Ve sanırım Berat'a hâla aşığım.."

Daha çok ağlamaya başladı.. Bağıra bağıra ağlıyordu hemde. Abdulkadir o sırada kızı tutup dışarı fırlatacakmış gibi bakıyordu. Hak etse de önce sakinleşmesini beklemek zorundaydım. Birisini koskoca şehirde yalnızken bu havada tutup dışarı fırlatmak istemedim.. İçim el vermedi.
-
Beyza'nın ağzından:

Berat beni çekiştire çekiştire arabaya bindirdi. Bu havada anca intahar etmeye gidebilirdik.

Beyza: Berat dur lütfen. Ne olduğunu anlat, bu şekilde araba kullanamazsın. ÖLMEK Mİ İSTİYORSUN?

Berat: Sadece sus ve benimle gel. Her şeyi anlatıcam sana. Ama şehirden uzak kalmak istiyorum. En azından birkaç gün

Beyza: Nereye gidiyoruz bari onu söyle?

Berat: Bir saate varırız. Yoldan bir şeyler alırım. Açlıktan ölmeni istemiyorum.

Bu hâliyle bile beni düşündü.. Aşk ya. Neyse Beyza dur senin aşk değil de İremin aşk çıkarsa konuşamazsın sonra.

Beratın dediği gibi yoldan yiyecek içecek bir şeyler aldım. Gecenin 1'inde nereye gittiğimi bilmesem de korkmuyordum. Berat nedensiz güven vermişti. Umarım daha tanışalı 1 gün olan kişiye karşı olan güvenim boşuna çıkmaz.

Arabaya tekrar binerken Berat elimden tuttu.

Berat: Üşümüşsün güzelim.. Benim yüzümden oldu. Özür dilerim...