" The Surgeon " [Complete]

┨Chapter 11├ You (تو)

بعد از سفر پنج ساعته ای با قطار حالا توی منطقه ای به اسم " آبیسکو " بودن. برخلاف چیزی که اون دو تصور می کردن، آبیسکو شهر بزرگی نبود و یا حتی می شد گفت یه روستای بزرگ بود. در اصل اون ناحیه به عنوان جاذبه گردشگری به عنوان پارک ملی شناخته می شد.

بعد از اینکه توی هتلی نزدیک به دریاچه اتاق گرفتن، با پوشیدن کاپشن هایی که همراه خودشون آورده بودن از هتل خارج شدت تا کمی قدم بزنن.

# نمایی از پنجره هتل در منطقه آبیسکو

قدم هاشون آهسته بود چون هر دو داشتن از فضای زمستونی در اون منطقه زیبا لذت می بردن. البته اوایل زمستون بود ولی خب... حالا که به قطب شمال نزدیک تر بودن سرما رو با گوشت و پوستشون حس می کردن.

چانیول دوست داشت ازش بپرسه که کی میخواد بهش هدیه رو بده اما نمی خواست خیلی مشتاق بنظر برسه. به دستش که تو فاصله کمی با دست خودش داشت نگاه کرد. می تونست اون رو بگیره؟

کیونگسو با گرفته شدن دستش حس خوب و گرمی پیدا کرد. با لبخندی که سعی می کرد کمرنگش کنه، سوال کرد.
_نمیخوای درباره حرف های دیشبت چیزی بگی؟

دکتر که نگران مخالفتش با گرفته شدن دستش بود، با شنیدن سوالش خیالش راحت شد.
+چی باید بگم؟

پسر نگاهش رو به دریاچه داد : درباره عصب هایی که ازشون حرف میزدی...

این مدت صبر نکرده بود که همینجوری تو یه موقعیت عادی اعتراف کنه!
+میشه یکم دیگه منتظر بمونی؟..‌.

نگاهش رو به قایق هایی که کنار اسکله بودن داد : امشب میریم قایق سواری میگن دیدن شفق قطبی از روی دریاچه قشنگتره.

چقدر زمان می برد تا شب از راه برسه؟ هر دوشون لحظه شماری می کردن و برای با هم دیدنِ یکی از عجایب هفتگانه طبیعی جهان مشتاق بودن.

هر یک دقیقه براشون ساعت ها می گذشت ولی بالاخره تموم شد.

راس ساعت مقرر از اتاقشون خارج شدن و طبق گفته ی چانیول سمت قایق ها رفتن. محوطه شلوغ تر از عصر بود. همه برای دیدن چیزی که بخاطرش مایل ها سفر کرده بودن، اقامتگاه هاشون رو ترک کرده بودن و بعضی ها هم مثل اون دو قصد داشتن توی قایق از منظره لذت ببرن.