1ci bölmün sonu:
Allahım şu mavi bilmediğim ışığın bile kolyemle geçinemiyordu. Bi ara eve gidince sorucam." Ne günah işledinki insanların hatta ışıkların bile senle sorunu var?"
Evet doğru soracağım. Psikopat biri olarak sormamam zaten garip olurdu değilmi?
Duvardan başka tutunamayacak yer bulan ben geri çekilmek istedim ama çekim gücü o kadar güçlüydü ki beni kendine çeke bildi. Ama sadece beni çekiyordu. Bayılan şerefsizse yatakta uyuormuş gibi rahat rahat yerde horluyordu. Aptal!
Bi an gözlerimin kararmasıyla, boşluğa atılmam bir oldu
2ci bölüm
Gözlerimi açtığımda bir uçurum kenarında çimenlerin üzerinde olduğumu anladım.
Hemen ayağa kalkıp etrafıma baktım. Her yer yeşillik olsada Bir tane ağaç vardı. Kafamı kaldırıp gök yüzüne baktığımda garip kuşların uçtuğunu gördüm. Mavi renk gagası olan kuşlar sarı renkteydi.
Ama birden çıkan ejderhaya benzer yaratıkla korkmadım değil.
Ejderha biraz havada biraz süzüldükten sonra beni görmüş ve aşağıya iniş yapıyordu. Ben kokudan koşmaya başladım.
Ejderhaya benzer yaratıksa peşimden geliyordu.
Ben koşarken ayağım az kalsın taşa takılıyorduki zor kurtuldum. Allahım bir klişe yaşıyormuydum yoksa rüyamıydı?
Ben sonunda koşmaktan yorulmuş ne olursa olsun diyip durmuştum. Evet bende böyle bir salağım ne yapayım huyum kurumasın.
Yüzümü bana taraf gelen ejderha benzeri yaratığa çevirmiştim. Kırmızı uzun kuyruğu ,parıltılı mor asla bedeni vardı ama kulakları küçüktü, gözleri büyük ve yeşildi. Kanatlarıysa o kadar da büyük değildi, bedeniyle uymuştu siyah rengiyle.
Ejderha-aslan benzeri yaratık durmuş ve karşımda eğilmişti. Evet bildiğin eğilmişti.
Ona anlamaz bakışlar atarken birden konuşmaya başladığında bir adım geri çekilmiştim. Tabi kim korkmazdıki?
"Evinize hoş geldiniz Kraliçem?"
Dedi saygılı bir tonda ama ne???
"NE?" Diye sordum
"Ben sizin özel ve hayatta ki tek Ligon'nunuzum. Size Hizmet etmekten onur duyarım. Dediğinde hala hiç bir şey anlamamıştım.
"Ne ligonu ne kraliçesi ne konuşuyon lan sen?"
Evet bildiğiniz ejderha-aslan karışmı olan Ligon adlanan varlığa Lan demiştim. Cidden manyağım.
"Siz kim olduğunuzu veya Nerede olduğunuzu bilmiyorsunuz değilmi?" Diye sordu Ligon
Hiç olmazsa salak değildi. Tabikide olamaz sonuçta konuşuyor ve ben salak olmadığınamı şaşırmıştım yani?
"Eeee?" Dedim
"Doğru hala hiç bir şey bilmiyorsunuz! Galiba benden başka hiç kimse bilmiyor"
Derin bir nefes alarak konuştuğunda ona bakmıştım.
"Benim dilimde konuşurmusun acaba?"
Dediğimde bana bakmıştı.
"Lütfen sırtıma binin majesteleri sizinle konuşmam gereken şeyler var yoksa büyük bir anlaşmazlık olacak ve sonu hiçte iyi olmayacakmış gibi görünüyor!"
"Vallaha bak hiç bir şey anlamıyon ne diyon kısa kesermisin" Dedim sabır dilercesine.
"Lütfen sırtıma binin" dedi sahte bir sinirle
Cidden ama o bana edirmi veriyordu.
"Hayır emir vermiyorum majasteleri lütfen sırtıma bininki size ne dönüp bittiğini anlatayım" Dediğinde şaşırmıştım
"Sen aklımı okuya biliyormusun?" Dedim şaşkınlıkla.
"Evet Ligonların özelliklerinden biride bu"
Dedi gülümseyerek
"VAllaha hiç bir şey anlamıyom ya"
Dedim başımı sağa sola sallayarak.
"Siz benim sırtıma binin ben gittiğim yerde size her şeyi anlatacağım. Hemde yalnız ben değil bayan Olciman de sizi sözleriyle aydınlatacaktır merak etmeyin"
"Olciman?"-(Olsaymın~diye okunur)
Diye sordum
Evet anlamında başını salladı. Ona yaklaşıp sırtına bindim.
"Lütfen sıkı tutunun efendim göktüyken yere düşmenizi istemem" dedi Ligon
"Ne?"
Birden havalanmasıyla refleks olarak dahada sıkı tutunmuştum Ligondan. Nereye gittiğimizi bilmeden sadece gökten aşağı bakıyordum. Manzaranın tadını çıkaran ben nasıl bir şeyin beni beklediğini bilmiyordum......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
⌠~Element_Krallığı~⌡
FantasiaSıradan bir insanken, nasıl olduğunu bilmeden bilmediği bir dünyaya gelmişti. Yeni bir hayata başlamış gibiydi. Ama sanki burayı önceden görmüş gibi tanıdık gelmişti. 17 yıldır burayı bir defa olsun görmemişti.Belkide görmüştü ama hatırlamıyordu? ...
