Selammm Fikirlerinizi fazlaca merek ediyorum bu yüzden beni yorumlarınızdan mahdur etmeyin. Yazım hatalarım olabilir kusura bakmayın. Cringe bir fic olmıyacak söymek istedim. Ve şimdi hemen başlama tahrinizi bırakınn:) -
"Neden yaptın bunu Taehyung" dedi "Sen çok iyi biliyorsun bunun nedenini" dedim ve devam ettim sözüme."Sonuçta kimse gerçek değil sen ve bende dahil" - Ben Taehyung kendimden bahsetmek gerekirse. Kim ailesininin son varisiyim. Resim çizmek en büyük hobim. Küçüklüğümden beri tahta geçmek için eğtim alıyorum.
"Kim Taehyung artık zamanı geliyor" dedi babam. Ne demek istediğini anlıyordum hemde fazlasıyla. Gülümsedim "Herşey eksiksiz olucak baba bana güven" dedim
Kapı tıklatıldı. Ve 30lu yaşlarında hizmetkar girdi içeriye "Kıyafetleriniz geldi Prens V" dedi.
İşte babamla yılardır planını kurduğumuz gün gelmişti. Sarayda büyük bir balo olucaktı. Ve ilk kez beni görceklerdi. Tabikide hepsinin benim varlığımdan haberi vardı. Küçüklüğümden beri bu saraya takılı kaldım. Hep bu perdeler arkasındaydım kimse yüzümü bilmiyor biri hariç. Ama emimim ki yaşasaydı beni unutmak hafızından sildirmek isterdi sonuçta kim katilini hatırlamak ister ki.
Neyseki konu bu değil karşımda ki mükenmel takım elbiseydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Her ayrıntısı istediğim gibiydi takım elbise.
"Umarım istediğiniz gibi olmuştur Prens V" dedi küçüklüğümden beri terziliğimi yapan yaşlı adam. "Teşekkürler. Fazlasıyla güzel olmuş" dedim "Beğenmenize sevindim efendim" dedi yaşlı adam. — Evet işte beklenen o an geldi. Herkes aşağıda büyük salondaydı. Ben ise aynamdan son rütuşlarımı yapıyordum saçlarıma.
Kapım çaldı. "Efendim babanız sizi bekliyor" dedi hizmetkar kadın. Başımla onu onaylayıp aynaya son kez bakarak merdivenlerin oraya babamın yanına gittim.
"Herkes burda evlat işte her şey şimdi başlıyor" dedi. Ve uzun merdivenlerden asil bir şekilde inmeye başladı. Ve arkasından bende inmeye başladım aynı babam gibi dik omuzlarım ve kendimden emin adımlarım ile.
Sanki her şey yıllar öncesi gibiydi. Ama bu sefer elimi tutan annem yoktu. Emrimde çalışanlar her zaman huylarımı anneme çektiğini ve bu yüzden fazla mükenmel birisi olduğumu söylerler.
Ve merdivenlerin son basamağına bastım ve avımla göz göze geldim Jeon Jungkookla. 19.12.21
