"Jimin-shi!!!!!" Diye bağırdım. Beni herşeyden ayırdıkları gibi onunlada ayırmışlardı tek dostumdur tek arkadaşımdı ilklerimdi.
Boynuma sarıldığında ona ilk gün sarıldığımda gelen vanilya kokusu hala geliyordu. Omuzda bir göz yaşı hissetim... ağlıyordu. O bana göre daha duygusaldı.
"Jimin-shi ağlama bak artık hep beraber olucaz" dedim. "Çıkmıyor aklımdan Taehyung. Seninle her zamanki gibi tahta kılıçlarımızla oynarken seni zorla alıp götürdükleri o sahne hiç aklımdan çıkmıyor" dedi.
Benimde silinmiyor aklımdan o anlar. Sadece 7 yaşında arkadaşı ile oynayan çocuk en fazla napmış olabilirdiki.
"Bi daha seni almasınlar 11 yıl geçti hala aklımda. Silinmiyor hiç bişey. Senden sonra hayatıma yeni kişiler girdi ve hep sana ihanet ediyormuş gibi hissetim sen orda kim bilir tek başına naparken ben arkadaşlarım ile gülüşüyordum" dedi hıçkırıkları ile.
"Ağhh Jimin..." dedim, sanki bana sarılan bir bebekmiş gibi sakince sırtını sıvazladım.
-
Sonunda sakinleşmişti bahçeye çıkmıştık. Bana şu sevgilisi Min Yoongi'yi anlatıyordu."Ağh yüzünü görmen lazım bir kedi gibi çok tatlı cımarasın geliyor ama işte yapısı öyle değil" dedi
"Jimin ondan biraz daha bahsedersen şuracıkta bayılıcam" dedim. Kıkırdadı.
"Aaa hatırlıyor musun küçükken bir kız vardı sevmezdik" dedi
Sorarcasına "Lisa?" dedim {İdol olan Lisadan bahsedilmemektedir}
"Evet o. Küçüken hep beni geçiyordu. Şimdi ise ben onu geçiyorum sen gittikten bir kaç yıl sonra sana verdiğim sözü hatırlayarak azimlendim ve onu geçtim" dedi gururlu bir şekilde.Onun adına sevinmiş Jimin küçüken en alt guruptaydı ve bu yüzden hep kendisini yetersiz görürdü ama şimdi bu dediklerini duymak çok güzel bir şey
Daha okula ilkez giderken ayrılmıştık zekiler, orta seviye ve salaklar olarak. Ama kimse yeteneğimize veya başka bişeye göre bunu yapmıyorlardı. Güzel yazabiliyor musun tamam sen zekisin, sen hecelemeden güzel okuyabiliyor musun, sen toplama çıkarmayı eksiksiz yapabiliyor musun? 7 yaşından bizi bunu beynimize sokmuşlardı. Jimin salaklar gurubundaydı sırf bazı kelimeleri heceleyerek okuduğu için.Bizim 7 yaşında beynimize salak olduğumuzu işlediler sırf birşeyi beceremedimiz için kimse sormadı bu çocuğun yeteğini ne Resim yeteğinimi? Yoksa dans veya sesi? Kimse düşünmedi bunu. Tamam sen 10 kadsr sayıyabiliyor musun tamam sen hecelemeden okuyabiliyorsan sen herkesten üstünsündür. İnsanların düşünceleri bunlar. Ama o yetersizliğimi bizim hafızamıza 7 yaşında kazıdılar. Ve o algı sayesinde ne kadar iyi olsada kendini hep yetersiz görüyorudu. Ama şimdi bakıyorum aşmıştı ve bu gurur duyurucu bişeydi.
-
Hazırlanıyordum. Jeon sarayına gidicektim. Neden avımın sarayına gitmeyimki ve evet gömleğimin özenle ilk 3 dümesini açınca hazır oluyordum.Ne tepki verceğini pek umursamıyordum açıkçası ama mecbur beni sarayına almak zorundaydı.
-
Evet işte sarayının kapısının önündeydim. Hizmetçi önlüklü kadın geldi. "Hoşgeldiniz bay Kim. Kim için gelmiştiniz?" Dedi kibar bir şekilde "Jeon Jungkook" demiştim. Ağhh cidden avımın adına bayılıyordum."Kendileri müsait değil misafiri var" dedi. Bundan banane. "Siz yineden benim geldiğimi haber verin" demiştim.
Kadın bir kaç dakika terütüt etsede en sonunda beni dinleyemeye karar vermişti. Kadının arkasından bende yürüyordum. Ve merdivenleri çıkıp koridorun sonuna geldiğimizde avımın odasına gelmiştik.
Hizmetçi önlüklü kadın nazikçe kapıyı tıktatı ve kapıyı açtı. "Bay Jeon özür dilerim ama misafiriniz var" dedi sağ tarafa bir adım atınca o küçük kapa aralığından gözgöze geldik. Gözümü onda gezdirince kucağındaki metraseye ilişti gözlerim sonra yere bakıp gülmeye başladım usulca kafamı kaldırıp ona baktımda benim gibi yüzünde gülümseme olduğunu gördüm.
——
Heyyy canlarım bu kadardı bu bölüm.
Kontrol etmeden atıyorum yazım yanlışlarım olabilir kusura bakmayın.
<333
ŞİMDİ OKUDUĞUN
No One İs Real İncluding You And Me /Taekook
Teen FictionHiç kimse gerçek değil sen ve bende dahil "Son basamağa bastım ve avım ile göz göze geldim Jeon Jungkook" - Uketae Semekook {angst}