KENT'S POV
"Ililibre mo kame ng Lunch ngaun?" naguutos na sambit ko sa kanya.
"Anong sabi mo? Bakit ko naman kayo ililibre ha?" Galit na sagot nya.
Hindi ko alam pero natatawa ako sa kanya kapag nakikita yung ganung reaksyon nya. 😒 Surang Sura talaga sya akin. Ginawaran ko sya ng nakakalukong ngiti... Habang nakikita ko ang itsura nyang sasabog sa galit. 😣 .haha
"Bakit nangingiti ka ha?."
"Eh ano naman? Baka gusto mong idrop ko na talaga ang subject natin. Bahala ka!." Natigilan sya at bahahyang kumunot ang noo bago sya ngsalita.
"Oo na! Cge na. Pero hindi ko kayo malilibre ng pagkain dito kasi mahal. Hindi naman ako ganun kayaman kagaya Mo?" Madiing sambit nya saken.
" Ano ka ba manlilibre o Mangungunsensya?" Galit na tanong ko sa kanya.
"Hindi no! Wala ka naman nun eh! Namimiliit ka nalang galit pa.!" Mabilis na sagot nya sakin. Naupo na lang ako at umayos ng pagkakaupo habang nakalagay ang dalawa kong kamay sa mga bulsa ko at nakapagdekwatrong pangbabae habang nakatingin ng masama sa kanya.. Nakakayamot!.
"Buti na nga lang hindi ito natapon kanina kasi inihagis nyang si Kiraw tong paper bag ko may laman pa naman din tong pangulam na niluto ko kanina. Adobo to masarap yan."
Nakatingin lang sina Karlos, Alex, Arvin, at Luke samen habang kami'y nagbabangayan! Palit palit ang na tingin ang ginwad nila sa amin.
" Ah excuse me! ill buy rice for us!" sambit ni Luke
"Kiraw? Haha..Sinong Kiraw?" Nagtatakang tanong ni Arvin.
"Sya?" Turo nya sa akin.
"How cute pare. Kiraw pala ha." Panluluko saken ni Karlos.
"Tumigil ka nga dyan Karlos?" Pananaway ko.
"Sus! Ikaw pala si Kiraw ha? Ang Cute! Kiraw! Kiraw! Kiraw!." Dagdag na naman ni Arvin.
"Tumahimik ka nga dyang Arvin. Ano bang ibig sabhin ng Kiraw ha? Ni hindi ko nga alam ang ibig sabihin nun eh." singhal ko kay Arvin.
"Hoy Panget ano bang ibig sabihin ng Pakiraw kiraw mo dyan.?"
"Wow ha.. Saludo na ako sa inyo ganda ng tawagan nyo. Kiraw at Panget!." Pangaasar no Arvin.
"Wait lang ha? Ano bang nangyare sa inyong dalwa bakit parang may pinaghuhugutan kayo. May nakaraan ba kayong dalwa ha? at lagi kayong bangayan ng bangayan!. Nung isang araw pa kayo ah.!" Biglang tanong ni Luke. At ikinagulat ko naman. Ni hindi ako makasagot sa tanong ni Luke matapos makaorder ng rice.
"WALA ah!!!!" Sabay naming sagot. At nagkatinginan kami pero iniwas ko ang tingin ko sa kanya.
"Eh kasi ganito yun nung first day natin nabangga ko sya. Sa sobrang lakas ng pagkakabangga namin. Aba nagalit sya pero ok lang naman magalit eh. Normal yun. Pero humihingi naman ako ng sorry sa kanya. Pero ayaw nya. Yun kaya kame ganito laging nagaaway!" Kwento ni Sara
"So may nakaraan nga..Eh bakit KIRAW ha?". Tanong ulit ni Karlos
"Eh kasi nung natumba kame.. Hahahah-----😅" Si Sara habang nagkukwento at natatawa .
"Hoy bakit ka ba natatawa?"Tanong ko sa kanya. Pero hindi nya ako pinansin at nagpatuloy sa pagkukuwento
"haha Nung makatayo kasi kame napansin ko kasi ang singkit nyang mata kikiraw kiraw na tumingin sakin. Alam mo ba yun, yung parang nagkita ng anghel sa ganda.. Ang tagal nga bago nakaimik saken eh. Hindi ata makapaniwala sa angking GANDA ko. Diba Kiraw! OK na nga sana eh. Gwapo na sana? Sobrang Sungit naman." Sambit nya Habang nakatingin saken at ngingiti ngiti pa.
BINABASA MO ANG
Stranger's When We Met
Teen FictionPROLOUGE: Napakasimple lang ng buhay ng Isang Sarah Agustin bagaman hindi naging madali sa kanya ang knyang buhay ay nagpatuloy sya sa pagaaral at sinikap nya talagang maging Valedictorian nung sya ay nasa high school para makuha ang mga scholarship...
