━━━ HIGH SCHOOL SERIES #1
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ❝ There's always
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ a shade of
ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ ivory in rivalry. ❞
━━━━━━━━━━━ ˗ˋ ୨୧ ˊ˗ ━━━━━━━━━━━━
People say that in every class, there is always a student who is number one in everything, a to...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
╰┈➤ ❝ [bogart de betlog.]
Third Person POV
"Bakit nga ba ako kinakabahan...?"
"Um—" You cleared your throat habang inusog mo upuan mo palayo sa upuan ni Mitsuya.
"Where's the outline?" Biglang tanong ni Mitsuya.
"H-Ha? Anong outline?" Sagot mo, shet, baka pagbukas ng pintuan makalimutan mo na rin, jusko, abot langit kaba ni Y/n dito.
"The outline? You don't know that?"
"A-Ah teka lang." Sabi mo habang kinuha mo agad ang notes na binigay ng titser mo.
"W-Wait ha... hahaha andali nasan na ba yun jusko lord ligtas mo po ako dito." Bulong mo sa sarili mo.
"Ayun!" Hindi mo namalayan masyado napalakas sigaw mo.
"Ay sorry... hehe." Binigay mo kay Mitsuya ang outline.
Nang ibigay mo, wala man lang simpleng thank you, cold parin.
"Wow, okay, ako gumawa ng outline ah! Si teacher lang nagbigay, baka naman Mr. Mitsuya Takashi, President and Star Student of the class, simpleng thank you lang ho." Pili na ngiti mo habang nagtitimpi.
"Hm, that's why the outline is ugly." He replied nonchalantly.
"Sama mo talaga!" Sigaw mo.
"Hays, I can't understand a single thing in here, just give me the original outline." Sabi ni Mitsuya.
"Bakit kasi puro pink and may pa heart at flowers pa na design?" Dagdag niya.
"Luh! Cute kaya niyang ginawa ko." You replied.
"Just give me the one that teacher made." Sabi ni Mitsuya pero inisnatch mo agad yung papel at tinaas ang kamay mo.
"Bleh, gamitin mo yung ginawa kong pink na outline." Asar mo habang nilalayo ang papel.
"Give it." He said sternly.
"Kunin mo muna—" Tawa mo, but he immediately reached you and grabbed your wrist.
Nanlaki ang mga mata mo nang lumapit ang kaniyang mukha sayo, lalo na ang mga kamay niyang nasa palapulsuhan mo.
Pero bigla itong nawala nang na out of balance ka sa upuan mo, para bang nahulog ang puso mo nang pinikit mo ang mga mata mo, accepting na mapapahiya ka talaga sa harap ni Mitsuya, ngunit naramdaman mo ang kamay ni Mitsuya sa bewang mo .
"Didn't you hear what I said? Muntik kana tuloy mahulog, I said give—" Inis niya, ngunit napahinto rin si Mitsuya nang narealize niya ang posisyon niyong dalawa.
"A-Ah sorry, eto na." Agad mong sinabi at nilapag ang papel sa table niya at inayos ang sarili mo.
"Yan, good." He whispered, pero narinig mo and you turned your head to him.
