Thalia pov :
Kailan mo ba kami mapapatawad thalia ganoon ba katindi ang galit at sakit dyan sa puso mo ibang iba ka na hindi na ikaw yung kapatid namin yung bunso namin
Are you fucking serious ha bakit hindi niyo tanungin ang sarili ninyo para maliwanagan kayo lahat ha simula pagkabata ko kuya noong umuwi ako dito hanggang doon sa states bukang bibig ko kayo anong magiging reaction ninyo pag bumalik ako masusuprise ba kayo pag umuwi ako pero anong nangyari ha kuya parang hangin lang ako lalampasan ninyo kahit nagdaan mga birthday ko walang may bumati sa akin kuya isa lang naman hinihiling ko eh pagmamahal at atensyon ninyo lahat ayun lang naging desperada ako sa lahat kahit paghahanda ng pagkain pagbabake at pagpapansin ko sa inyo natatandaan niyo ba noong iniwan ninyo ko sa school na mag isa umulan noon naglakad ako pauwi, muntik na ako magahasa kuya hinihiling ko babalikan ninyo tutulugan ninyo wala ng dumating niisa sa inyo wala kingina naman kuya nangako kayo kay lola at mom na proprotektahan ninyo asan ha yung sinasabi ninyo simula pagkabata ko kuya hindi ninyo ko binigyan ng pansin kahit isang beses lang dahil noong nasa maraming tao tayo ang babait ninyo sa akin pakitang tao kayo kailangan ko rin kayo kuya yung namatay si sean at si don robert at kim ni isa at sa lintek na kaibigan ninyong yan si drake ha walang niisang lumapit sa akin kung ayus lang ako ok ba ako ha wala niisang nagtanong sa inyo wala di ba dahil sarili ko lang kakampi ko walang akong makapitan kung di ako lang pagod na pagod na ako ang sakit sakit na kahit anong ipilit ko hindi na kaya sasabog na alam mo napagtanto ko na kakasawang din pala magtiwala dahil simula noong kampihan ninyo yang Veronica niyang kinalimutan ninyo na rin na may kapatid kayo dahil doon palang kinamumuhian ko na kayo at sana hindi na lang kayo naging kapatid ko at pinsan at sana si kuya john na lang ang naging kapatid ko at sana ikaw drake sana ikaw na lang namatay at hindi si Sean tinatanggal ko na ang communications ko sa inyo lahat
