At Morning (8:00)
"host!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
hostရေထပါတော့ hostရေ....ဂါးးးး စိတ်တိုလာပီ"
ရှောင်လန်လဲသူ့လက်တိုလေးတွေနဲ့ host မျက်နှာကိုရိုက်နှိုးလေရဲ့။ဒါတောင် အအိပ်မပျက်တဲ့ hostကိုကြည့်ရင်းဒေါသထွက်လာသည်။
"ရားးးရှောင်လန် မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲကွာ!
ငါ့မာကောင်းကောင်းမအိပ်ရဘူး အစောကြီးရှိသေးတာကို လာမနှိုးနဲ့ သွားရှူးရှူး"
" hostရေ ၈နာရီထိုးနေပီဗျ မူလကိုယ်က8နာရီဆိုရင် သူ့ပန်းဆိုင်ကိုရောက်နေပီ"
"ဘာ မင်းဘာလို့အခုမှပြောရတာလဲ ဒုက္ခပါပဲနောက်ကျနေပီ နောက်ခါစောစောနှိုး"
"ဟမ့် ကျနော် နှိုးနေတာ6နာရီတည်းက hostသာ ကုလားသေကုလားမောအိပ်နေတာ"
ဟွန့် ငါ့ကိုပဲအပြစ်ပြောသေးတယ် နောက်ခါနှိုးဝူး☹️☹️
"အေး...အေးပါကွာ ငါရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"
"Ok baby"
"ချီးးဘေဘီ အမွှေးတွေအကုန်နှုတ်ပီး ကင်စားပစ်လိုက်မရ် ဘာမှတ်နေတာလဲ"
*******************************
"Host ဒီနေ့ဇာတ်လိုက်မကိုပန်းသွားပို့ပေးရမှာပါ"
"ဟက်...တွေ့ကြတာပေါ့"
ရှောင်လန်လဲေကြာက်စရာအပြံုး ပြုံးရင်းပြောလာသောသူ့hostကြောင့် ရှိသမျှအမွှေးတွေထောင်ကုန်သည်။
(ခုကစပီး မင်ရှဲ့ကိုလီရှန်းလု လို့သုံးပါမယ်နော်)
At center
"Host ဟိုမှာ ဇာတ်လိုက်မ"
ရှန်းလုလဲ ရှောင်လန်ညွှန်ပြရာကြည့်လိုက်ရာ မိန်းခလေးတစ်ယောက် တော်တော်ချောသည်။ဟွန့် သူ့လောက်တော့မဟုပ်ဘူးပေါ့။
ရှောင်လန်လဲ သူ့hostရဲ့အတွေ့တွေကြားပြီး သွေးအန်ချင်စိတ်ပေါက်နေပြီ။ ငါ့hostကတော်တော်ဘဝင်မြင့်တာပဲ။
"ရှောင်လန်လေ ပွဲလေးတစ်ပွဲကြည့်မလား"
"ဟဟ ဟုပ်ပီ ခနစောင့်"
"အယ် ဘာလုပ်မလို့ "
"အဟီးး ပေါက်ပေါက်နဲ့ကိုလာယူနေလို့"
