'host ဇာတ်လိုက်မက hostနဲ့ဇာတ်လိုက်ညီအကိုတော်တာသိသွားပီ'
'သူကဘယ်လိုသိတာတုန်းဟ '
'DNAစစ်ချိန်က သူဆေးရုံမှာရှိနေတာပါ host'
'အဲ့တာဆို သူကငါ့ဂိုဒုက္ခမပေးတော့ဘူးမလား ငါကဇာတ်လိုက်ရဲ့ညီလေ'
'အဟမ်းး မဟုပ်ပါဘူး host သတ်မာပါ'
'ဘာာ!အားးး!!ဒီဇာတ်လိုက်မရူးနေတာပဲ'
'ဟုပ်ပါတယ် hostသေမှ ဇာတ်လိုက်အချစ်ကိုသူရမယ်ထင်နေတာပါ'
'ဟွန့် ငါနဲ့တွေ့ကြတာပေါ့'
"ညီလေး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"
"အာ ဘာမှမဟုပ်ပါဘူး ကိုကြီး ကျနော် ဗိုက်ဆာလို့ ဘာစားရင်ကောင်းမလဲတွေးနေတာပါ"
"ဟားဟား ဟုပ်ပါပီ လာသွားမယ်"
"အယ် ဘယ်ကိုလဲ"
"ကိုကြီးကညီလေးဂိုစားကောင်းတာတေ လိုက်ကျွေးမရ်လေ"
"တကယ်လား ဟီးး ကိုကြီးအကောင်းဆုံး"
'hostယေ့><'
'အမ် ရှောင်လန် ဘာဖြစ်တာတုန်း'
'ဟွာလေ ဇာတ်လိုက်မက ဇာတ်လိုက်ရဲ့အတွင်းရေးမှူးဖြစ်နေတယ် '
'ဘာ!!!!'
'ဖြည်းဖြည်းအော်ပါ hostရယ် လိပ်ပြာလဲလွင့်တော့မရ်'
'ရပါတယ် အေးဆေး ခုငါလုပ်ရမှာက ငါ့ရဲ့ရွှေပေါင်လုံးကြီးဂိုရှာရမယ်'
ဟဲဟဲ ရွှေပေါင်းလုံးကြီးဂိုတွေ့မှ အားရပါးရပြေးကိုက် အဲ ပြေးဖက်ရမယ်
"ညီလေး ကိုကြီးတို့ ပင်လယ်စာဆိုင်သွားရအောင်"
"ဟုပ်"
******************
"ကိုကြီး ထိုင်နှင့်နော် ကျနော် သန့်စင်ခန့် ခန"
"ဟုပ်ပီညီလေး"
ရှန်းလုထွက်သွားပီးနောက်
"Boss ဒီရောက်နေတာပဲ "
"ဪ စီဟွားး ဟုပ်တယ် ညီလေးကိုလိုက်ပို့ပေးတာလေ "
"စီသွား ဒီမှာထိုင်လို့ရလား နေရာတွေကပြည့်နေလို့လေ"
ချန်မင်းလဲဆိုင်အတွင်းဝေ့ကြည့်လိုက်ရာ လူတွေပြည့်နေသောကြောင့် အားနာဟန်ဖြင့်
