hedefinize ulaştığınızda hayatınız bir süre sonra size monoton gelir. artık yaptığınız şeylerden zevk almamaya başlarsınız. fakat kendinize yeni bir hedef bulmak veya hayal kurmak için de hem yaşlı hem de yorgun hissediyorsunuzdur.
işte, jennie tam da böyle bir zamanda çıkıp gelmişti.
beni kendimi hapsettiğim daracık hayatımdan çekip çıkarmış ve bazı şeyleri görmemi sağlamıştı.
"fotoğrafını çekebilir miyim taehyung?"
"neden?"
"annemler nasıl kaçtığımı sorarsa sevgilim olduğunu söyleyeceğim. kuzenlerim ne kadar yakışıklı olduğunu görünce kuduracaklar."
nasıl bu kadar canlı ve samimi olabildiğini anlayamıyordum. belli ki hayatından kaçıp yeni bir başlangıç yapmaya niyetliydi fakat aynı zamanda ailesine geri dönmeyi de düşünüyordu. jennie tam olarak kimden kaçıyordu?
"direksiyonu tek elimle tutarken çek. öyle daha havalı duruyor."
jennie kahkaha attı. göğsüne sıkıştırdığı telefonunu çıkarınca şaşkınlıkla ona dönmüştüm. gelinliklerin cebi olmaması gerçekten de kötüydü.
"kameraya bakma. yola bak. sorumluluk sahibi biri olduğun gözüksün."
"uhm, pek de beni yansıtmıyor."
"ben de her gün kendime aynısını söylemiştim. şimdi bak, neredeyim."
gülümsedi ve fotoğrafı çekip arkasına yaslandı. gaz pedalının üzerinde olan ayağımın baskısını hafiflettim. bu yol hiç bitmesin istiyordum. en azından jennie'nin neyden kaçtığını öğrenene kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
getaway car •taennie
Fanfiction"merhaba, kaçış arabası hattına ulaştınız. ben taehyung. size nasıl yardımcı olabilirim?" 13.12.21 22.06.22 1#kısa hikaye🚗