LOVE IS not OVER

(TAEHYUNG'S POV)

Tzuyu මගේ ඇඟ උඩින් අත දාගෙන මගේ කොන්දට තුරුල් වෙන හැටි මට යන්තමින් දැනුණා..

මම තදින් ඇස් පියාගත්තෙ දැනෙන හිත් වේදනාවත්, මත් ගතියක් නිසා ඉක්මණින් නින්ද ඇවිත් මාව වැළඳගන්න කියල ප්‍රාර්ථනා කරන ගමන්..

හෙට ජන්කුකී මාව දාලා, මේ රටත් දාලා එයාගෙ fiance එක්ක USA වලට යනවා..
සමහරවිට එයාලා කවදාවත් ආයෙත් මෙහෙ එන එකක් නැති වෙයි..

එහෙදිම එයාලා marry කරලා සතුටින් ජීවත් වෙයි..
එතකොට... මේ... අපේ ආදරයේ අවසානයද...??
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

FLASHBACK ⏮
.
.
.
.
.
.
.

"ජන්කුකී.. ඔයා ඔය නිදිමරාගෙන මොනවද ලියන්නෙ.?"

ජන්කුකී Night practice ඉවර වෙලා ඇවිල්ලා වොශ් එකක් දාගෙන, නිදාගන්න එන්නෙ නැතුව living room එකේ වාඩිවෙලා පොතක මොනවද ලියනවා කියලා මට කිව්වෙ ජිමින් හ්යොන්ග්..

මට එදා රෑ වෙන room එකක නිදාගන්න නියම කරල තිබුණත්, මම ජන්කුකී මොනවද ලියන්නෙ කියලා බලන්න living room එකට ගියේ කුතුහලය නිසා..

"මොනවද ලියන්නෙ ජන්කුකී..?

එයා උත්තර දෙන්නෙ නැති නිසාම මම ආයෙත් ටිකක් උස්හඬින් ඒ ප්‍රශ්නෙම ඇහුවා..

"ඇයි අහන්නෙ..?"

එයා මගේ මුහුණ දිහාවත් බලන්නෙ නැතුව උත්තර දුන්නම මට පුදුම හිතුණා..
⁣Dorm එකට එනකම්ම මාත් එක්ක හිනාවෙලා කතා කර කර ආපු බනියට එක පාරටම මොනව වෙලාද මේ..?

මමත් එයා ළඟින්ම බිම වාඩිවුණේ එයා දිහා පුදුමෙන් බලන ගමන්..

"ජන්කුකී.. මොකද මේ..?"

එයා මාව ගණන් නොගෙන දිගටම එයාගෙ වැඩේ කරනවා..
එහෙම කරන්නෙ එයා මොනවහරි ගැන කේන්තියෙන් ඉන්නකොට..

"ඇයි දැන් ඔයා කේන්තියෙන් ඉන්නෙ කියන්නකො.. මොකද වුණේ..?"

මම ඇහුවෙ එයාගෙ කන කොනිත්තන ගමන්..

"අනේ හ්යොන්ග් මම මේ සෝන්ග් එකක් ලියනවා..
වදයක් නොවී යනවද..?"