Bu aralar fiziksel olarak da çok yorgunum...Hayatım kayıyor ve bende sadece izliyorum. Çok sinir bozucu her şeyi düzeltebilmek için en az 1 yıla ihtiyacım var. Ama kendimi geliştirecek gücüm yok. Çok yanlızım,acı içinde bir çukurdayım ve sesim yukarı ulaşmıyor.
Sanki sürekli başa dönüyor gibiyim.Hiç ilerlemiyorum.
Sanki hayatım daha iyi olacakmışcasına rol yapmakta yoruyor beni...
Nefes alamıyorum.Lüften beni kurtarın diyecek gücüm yok. Bilmiyorum belki de terapiler ilerlememi sağlar.
İlerlemek ne kadar zor olsada minik adımlarla elimden gelinden yapacağım.
