Hayatım monotonlaştı.
Herşeyi sisteme dahil olmak için yapıyorum.
Şu sıralar pek konuşmaktan çekinmiyorum.
Tabi ki anksiyete ataklarım devam ediyor.
Sanırım bazı şeyleri yoluna koymaya başladım. Ama mutlu değilim.
Olmam gerek.
Ama değilim.
Olmak için çırpınıyorum.
Ama olmuyor.
Olmak zorunda diyorum.
Yine olmuyor.
Sanırım çıkmaz sokağa girdim.
