Böyle bitmemeliydi, biz birbirimize bu kadar kırgınken ayrılmamalıydı yollarımız. henüz tutamadığımız sözlerimiz, ve asla ama asla gerçekleştiremediğimiz hayallerimiz vardı. mesela birlikte hiç yağmurlu havada yürümedik, birlikte saatlerce film izlemedik, müzik dinleyemedik, bir otobüste yan yana oturup yolculuk yapmadık. herşeyi geçtim, bir fincan kahvenin bile kırk yıl hatrı varken, benim zerre hayrım kalmadı sende. bu kadar görmezden gelebilecek kadar değersiz miydim gözünde? Ne yazık ki sevginin bu kadar aşşağılandığı ve görmezden gelindiği bir çağa denk gelmişim, çok yazık. Eskiden uzaktan beş dakika uzaktan görmeye razı olduğum sen beni görmeye katlanamaman ne kadar ağır geliyor yüreğime. şu aldığım kaç nefeste boğulmamı diledim biliyor musun ama senin hiç umrunda olmadı. Eskiden gözümün içine bakınca Gülen gözlerin nasıl olurda şimdi acımasız bakıyor aklım almıyor. Ya ben sadece sevdiğim kadar sevilmek istedim. Bir kez olsun gözlerime bakarken Gülmeni istedim öldürmeni değil. Yazık ettin onca geçen günlerimize, sevgime, her şeye.