Çekip gitmek isteriz bazen arkamızda bırakıp her şeyi. Tek başımıza gerçek anlamda düşünmemiz gerekir. Ne yapacağımızı bilmemiz için artık bazı şeylere alışmak için ve bitirmek için kafamızdaki soru işaretlerini . Her giden sevmiyor diye bir şey yok. Sevdiğimiz için, kaybetmemek için, bittiği için değil de geri dönüp toparlanmak için, nefes alıp tekrar başlamak içindir bazen. O kadar seviyoruzdur ki gitmek zorunda kalmışızdır, kalırsak zor olacağını biliriz çünkü. Her gidiş son değildir. Gitmek istersin hani aynı zamanda kalmak gelir içinden. Öyle oluyorsa bitmemiştir işte hâlâ bir şeyler vardır ve yarım kalmıştır. En kötüsüymüş gibi olur ve en kötüsüdür zaten; en kötüsü yarım bırakmak, yarım kalmak. Ya bitir ya başla ama asla yarım bırakma. Gitmeden ruhun kalır aklın kalır en önemlisi kalbin kalır. Unutmaya çalışırsın, sürekli yapmaya çalıştığın şey unutmak olur. Ama ne yaparsan yap yarım bıraktıysan unutamazsın. Sonunda unuttum dersin ama en ufak bir tesadüfte yalpalarsın. Bitirmemişsen eğer sadece kendini kandırırsın ve itiraf etmen de zor olur. Gidiyorsan gerçekten, ya bitir ya da hiç gitme...
