elinde ki jaz bagetinin mikrofon gibi kullanarak dünyaya sesleniyordu.Nefret ettiği dünyaya ah evet,evet nefret edecek kadar garipti;halbuki onun fikirlerini duyan toplasan 10 kişi bile yoktu ki dinlemesini kastetmiyorum bile...
her saniye değişin duyguları bir şeyi okumasına,yazmasına ya da dinlemesine engel oluyordu;ve en kötü kısmı ise o bu durumdan kurtulmak istemiyordu ya da neden istemesi gerektiğini bilmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
osaka
Randomdeneme,deneme ,bir,iki,üç Ve işte itiraf ediyorum. Son duam bu. Hikayem.Büyüm. Duy beni,gör beni,hatıra beni. Sevgili manyak. Beceriksiz mesih. Müstakbel Aşık.Tanrı'ya teslim oldu.
