Kıyamet Vakti

Özel Bölüm 1

Bir pazartesi sabah'ı yorgun bir şekilde normal öğrenciler gibi okula geldim, ilk dersimiz kimya idi. Kitap ve defterimi çıkartıp hoca'yı bekliyordum. O sırada arkadaşım Medine ile sohbet halindeydik bu sabah yaşadığı bir olayı anlatıyordu ama sabah sabah dediği şeylerden hiçbir şey anlamamıştım ve hoca sınıfa girdi sonrasında dersimizi işledik.
İlk ders bitti tenefüs oldu diğer arkadaşım Helin okula geç gelmişti onun yanına gittim daha sonra üçümüz koridora çıktık ve Helin'in En yakın arkadaşı Murat'ta yanımıza geldi öyle ufak bir sohbet içerisine girdik derken o sırada Mehmet geldi. Hepimize selam verdi ve az önce müdür ile müdür yardımcımızın birşey konuştuğunu duyduğunu söyledi, ne olduğunu sorduğumuz da ise bize okulun kapılarının kapatılacağını ve giriş-çıkış yapılamayacağını nedeninin ise bir hastalık olduğunu söyledi söyledi. Hepimiz o an hafif korkup biraz da endişelenmiştik ama o çok ciddi ve normaldi ortamı da biraz sakinleştirdi ve ardından zil çaldı sınıflara dağıldık.

Son derse gelmiştik ve dersin başlarında elektrik kesildi, dışarda da yoğun bir sis vardı, 10 Dersin verdiği yorgunlukla kafamı sıraya koydum. Montumu üzerime atmıştım ki sonra gelen çığlık sesleriyle uyandım, kafamı kaldırdığım da herkesin ayakta korku ile çığlık çığlığa olduğunu gördüm, neler olduğunu anlamadım çok şaşkındım ve bir anda paniğe kapıldım. Medine ve Helin bana olanları anlattı, okulda zombi çıktığını ve şuanda ondan fazla zombinin okulda dolandığını söyledi mehmet'in bahsettiği şey bu olmalıydı diye düşündüm.

Tam o sırada müdür yardımcımız sınıfa gelip hemen dışarı çıkmamız gerektiğini söyledi, Mehmet ve Muratgilin sınıfları da karşımızdaydı. Tam bir araya geldik hızlıca aşağı iniyorduk ki bir kişi zombi diye bağırdı ve ortalık toz duman oldu. O an herkesin koşuşturmasına karşı şok olmuştum ve kıpırdayamadım, tam ayağa kalkmaya çalışırken Mehmet kolumdan tutup çekti beni ve sonra gidip Medine, Helin ve Murat'ı getirdi. Mehmet ve Murat kapıya sıralarla barikat kurdu ama kapı dışa doğru açılıyordu yani bir zombi yanlışlıkla kapı koluna takılsa bile kapı açılır bizde ölürdük fakat iki yönden şanslıydık, birincisi kapının kolu bozuktu istemli bir şekilde bile zor açılıyordu, ikincisi Mehmet onu akıl etmiş ve Murat'la nöbet halinde tutuyordu kapı kolunu.

Hâlâ olanların şokundaydık, arkadaşlarımızın bazıları öldü, bazıları kurtuldu mu bilmiyorduk, çok zor bir durumdaydık kurtulacak mıyız bilmiyorduk tek bildiğimiz şey çok sessiz olmamız ve beklememiz az önce kapının önünde katliam oldu. Bir süre sonra aşağı baktığımız sırada bazı arkadaşlarımızı gördük, müdür yardımcımız tarafından bi kısım dışarıya ulaşmış ve kapılar kilitlenmişti sanırım okulda ki tek yaşayan kişiler bizdik zombileri ölüden sayarsak.

Arkadaşım hoca'nın polislere haber verdiğini ve ısırılanların onlara dönüşeceğini söyledi, bundan sonra yapmamız gereken tek şey sessizce beklemekti bizde bekledik.
Bir süre sonra Özel Tim'in geldiğini gördük ve çok mutlu olduk. Daha sonrasında birkaç el silah sesi duyduk, barikatı kaldırdık her an kaçmaya hazır olalım diye. İki kişi geldi kapıyı açtı ve açmalarıyla ısırılmaları bir oldu. Mehmet ile Murat onları içeri çekti ve kapıyı kapadılar artık zombiler adresi biliyordu.
Mehmet ısırıldıklarını gördü ve bakım yapmamız gerektiğini söyledi. Sınıftaki ilk yardım dolabından birkaç malzemeyle ilk müdahaleyi yaptık. Mehmet rahat etsinler diye üstlerindeki yükü çıkarmalarına yardımcı oldu ve birisinin silahını kapmasıyla birlikte ikisinin de kafasına sıktı.

Şok olmuştuk, dilimiz tutulmuştu. Nedenini çok sert bir dille sorduğumuz da ısırıldıklarını ve zombiye dönüşeceklerini söyledi üstüne ekleyerek "Acı çekmemelerini sağladım" dedi. Doğru söze ne denirdi hepimiz sustuk.
Zombiler kapıya yığılmaya başlamıştılar hemen pencereden aşağı baktım Özel tim geri çekiliyordu ve korktuğumuz başımıza gelmişti, artık yalnızdık.

Mehmet Özel Tim'in üstündekileri çıkartıp dizmeye başladı. Murat'a ve bana bir yelek verdi, bir silah'ı Murat'a bir silah'ı kendine aldı ve planını anlattı; Kapıdaki ufak camdan kafasına sıkabildiğimize sıkacaz, tahmini 30-40 kişiler, kapıyı açabilirsek gerisi kolay aşağıdaki kapıya kadar koşacağız ve hoca da kapıyı açacak. Plan basitti, netti ama korkuyorduk ve ben dışarı çıkmak istemiyordum ama Mehmet beni ikna etti.
Mehmet elindeki silahın kabzasıyla camı kırıp 5-6 zombiyi öldürdü sonrasında ise kemerindeki sisi dışarı doğru attı. 1, 2, 3 dedi ve 3'te canımız pahasına çıktık kapıdan aşağı doğru koşar adımlarla ilerlerken benim yerdeki bir zombiye ayağım takıldı ve düştüm bizimkiler tam köşeyi dönecekken Mehmet benim için geri döndü ve kaldırdı. Ne yazık ki zombiler bize yetişti ve kendimizi tuvalete kitlemek zorunda kaldık. Diğerleri çıktı okuldan ve kapıyı bir daha açılmamak üzere kapandı.

Mehmet tek bir yol olduğunu söyledi ve silahı bana verdi büyük bir ses duyduğum da burdan çıkıp kapıya doğru koşup silahı kilit yerine doğru çevirip tetiğe basmamı istedi. Ne yapacağını anladım ama yapmasını istemiyordum burdan birlikte çıkabileceğimizi anlatmaya çalışıyordum ama olmadı onun kararı kesindi. Her ne kadar ona engel olmaya çalışsam da tek yolun bu olduğunu biliyordum bunu odâ biliyordu ve bir yerden sonra pes ettim. Vakit geldi dedi, sarıldık, yarın yokmuşçasına sarıldık ve çok acı yarının yokluğu o kadar belliydiki o an. Son sözü "Seni Seviyorum" oldu ve bomba'yla kendi ile bütün zombileri havaya uçurdu.

Çıktım tuvaletten sanki ölüm sessizliği vardı, heryer toz dumandı koşar adımlarla indim merdivenlerden bi yandan da gözlerimden yaşlar akıyordu ama mutluluk göz yaşı değildi. Kapı kilidine sıktım okuldan çıktım, evet arkadaşlar bizim zombilerle ilk tanışmamız böyle oldu ya sizin?

Ve Şevket başladı konuşmaya...

~ SON ~