14 თავი

102 8 4
                                    

-პიტერი-

უკვე 4 საათი გავიდა იმის შემდეგ რაც სნოუმ ის რაღაც დალია და გაითიშა.

"პიტერ... შენს ოთახში ადი და დაისვენე" უკან გავიხედე და სტივი დავინახე

"არ მინდა"

"პიტერ გვიანია, მე დავრჩები აქ და როცა გაიღვიძებს გეტყვი"

"არა" ღრმად ამოისუნთქა და ახლოს მოვიდა

"ყველაფერი კარგად იქნება,ის  კარგად იქნება და მალე გაიღვიძებს, ძლიერია"

"იმაზე ძლიერი ვიდრე წარმოგიდგენია"

"მართალი ხარ. მაინც არ წახვალ ხომ რაც არ უნდა ვქნა?"

"არა" ჩაეცინა

"კარგი" ჩაეცინა და გავიდა

"პიტერ..."

"სნოუ. როგორ ხარ? რამე გტკივა?"

"არა, კარგად ვარ"

"გამოვიდა?"

"კი..."

"ესეთი სახე რატომ გაქვს?"

"ყველაფერი კარგადაა, რამდენი ხანი ვიყავი გათიშული?"

"4 საათი"

"გასაგებია. ამმ... მშია"

"წამოდი" უცებ ხელში ავიყვანე

"ააა!" ორივეს გაგვეცინა და დაბლა ასე ჩავიგვანეგ

"ოჰ მოვიდნენ!" ტონიმ დაიყვირა "ყველაფერმა კარგად ჩაიარა?"

"კი" ასტრამ უთხრა

"ახლა ეგ იმას ნიშნავს რომ ძალები გაქვს?" პიედრომ კითხა

"კი, მაგრამ დრო მჭირდება, შეიძლება ახლა მე 'განვიკურნე' ყველაფრის გახსენებით მაგრამ ჩემი მგრლი კიდევ ძალებს იღდგენს"

"ამის შემდეგ?"

"მგლად გადაქცევა შემეძლება და ძალა მომემატება. ეს ჩემი ბედის შესრულების გარეშე"

"შენი ბედი?"

"ჩემი ხროვის ლუნად ყოფნა... რომელსაც არასდროს გავაკეთებ. რომ გამეკეთებინა აზრების კითხვასაც შევძლებდი"

აგენტი შურისმაძიებლებთან (დაუსრულებელი)Where stories live. Discover now