Behind Our Mask

CHAPTER 4

"Claudie, don't tell me you killed a person? I know you're not a good person, I also know that you don't have a nice personality. But killing is a  sin! Why do you have to kill a person!" My browse automatically forrowed on what he just said.

Did he just accused me of being a murderer?!

"If I were you Marcus, I should shut my mouth. You're not helping at all." Singhal ko sa kanya.

I know I don't have a nice personality, but accusing me of killing a person is insane! He's just making me mad.

"So tell me, you didn't kill that person right? Please tell me Claudie, you can't kill a person." He's pleading me now.

Kesa sagutin siya ay pinatay ko na lang ang tawag niya at tinago na ang phone ko. Sinubukan kong yugyugin ulit ang lalake at hindi pa din ito gumigising. Tumayo ako at sinipa siya ng malakas at natuwa naman ako nang dumaing siya.

He's not dead.

"Fuck!" He can't open he's eyes but he can curse, I think that's a sign that he's okay.

Yumuko ako at tinapik ang pisngi niya. Nakasimangot naman niya akong tinignan. Halatang nasasaktan siya sa mga tinamo niyang pasa at sugat, dumudugo pa din ang bunganga niya.

"Who are you? Why are you letting those thugs to kill you?" I asked him.

Nag salubong naman ang kilay niya sa tanong ko. Bumuntong hininga ako at walang sabi-sabi na kinapa ang bulsa niya. "What are you doing? Woman!"

Wala akong balak na makipagtitigan lang sa kanya. Kailangan kong makita ang wallet niya, para malaman kung taga saan siya. Wala akong balak na ihatid siya sa hospital, hindi ako babysitter.

Nang makapa ang wallet niya ay mabilis ko iyong kinuha at binuksan. 'Wag niya lang akong pag bibintangan na mag nanakaw at baka mapukpok ko siya sa ulo.

"Hey, what are you doing?" Dahil sa nanghihina pa siya ay wala siyang magawa.

May nakita akong ID at napasimangot nang malaman na pareho kami ng Address. Ibig sabihin kailangan ko siyang ihatid sa bahay nila.

Kinuha ko ang phone ko sa sling bag ko at tinawagan ang alam kong nakakaalam sa bahay ng kung sino man itong lalake na ito. Wala akong balak na makilala siya at mas lalong wala akong balak na malaman kung saan ang bahay niya.

Unang tunog pa lang ay mabilis nang nasagot ng nasa kabilang linya ang tawag ko.

"Claudie!" Gulat na sinagot ni Claudia ang tawag.

"Don't ask questions, I need you wait for me outside. You have to get this guy home." Hindi ko na hinitay na mag salita pa siya at pinatay na ang tawag.

Ngayon ang problema ko na lang ay kung paano mapapatayo ang lalake na  ito. Nang lingunin ko siya ay nawalan nanaman siya ng malay. Sa dami ba namang tadyak at suntok na natamo niya ay talagang manghihina siya, and I think he's also drunk.

  Nag iisip pa lang ako ng gagawin ay may natanaw na akong taxi kaya naman pinara ko na ito at mabilis na hinila ang kamay ng lalakeng kasama ko. Wala akong balak mag buhat sa kanya kaya naman hinila ko na lang ang kamay niya para makalapit kami sa sasakyan.

Nag tataka namang lumabas ang driver ng taxi nang makita hinihila ko ang duguang lalake na ito palapit sa taxi.

"Miss ako na lang po, parang mas dadami ang sugat niya sa ginagawa mo." Tinignan ko ang lalakeng hila-hila ko at binitawan na ang kamay niya.

"Okay." Hinayaan ko siyang akayin niya ang lalake at sumakay na sa taxi.

Nang makasakay na siya ay nag tataka pa din siyang nakatingin saamin. Bago pa man siya mag-isip ng kung ano-ano ay inunahan ko na siya.