ဦးဂုဏ္၏ ခ်စ္သည္းသက္ညွာ

(Part 3)

(zawgyi)

(part 3)

ဘာလိုလိုနဲ႕ ေအးခ်မ္းသာရြာကိုေရာက္တာ တစ္ပါတ္ေတာင္ရွိသြားျပီဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ သစၥာတည္ ရြာထဲကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ေတြ႕ရင္ေတြ႕ မေတြရင္အိမ္မွာ စာဖက္ျဖစ္သည္။ဒီေန့ရက္ေတြက ေအးခ်မ္းပါ၏။

မနက္ျဖန္ဆိုရင္ ရန္ကုန္ကိုျပန္ရေတာ့မယ္ ရြာမွာရွိတဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕လည္းခြဲရေတာ့မွာမို့ သစၥာတည္လည္းမေပ်ာ္ပါ။ဇာတိလည္းျဖစ္သလို ဒီရြာမွာရွိတဲ႕ငယ္ေပါင္းျကီးေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ြန္ေတာ့ကိုဆိုအရမ္းခင္မင္ျကတာ အထူးသျဖင့္ မိုးသားေကာင္းကင္ ဆိုတဲ႕ က်ြန္ေတာ့္ငယ္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းကင္ေပါ့ က်ြန္ေတာ္ ရန္ကုန္ျပန္ရေတာ့မွာကိုသိေတာ့ မခြဲခ်င္ျဖစ္ေနတာေပ။ေကာင္းကင္မ်က္နွာ ကတည္ေနေပမဲ႕ သူ့မ်က္လံုးေတြကေတာ့ မျပန္ဖို့တားေနတာပင္။

ေအးခ်မ္းသာရြာက စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ျကျပီး အဓိက ကေတာ့ဆန္စပါးစိုက္ျကတာေပါ့။ေကာင္းကင္ေဖေဖကလည္း ဆန္ကုန္သည္ျဖစ္သည့္အေလ်ွာက္ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာျကပါ၏။ေကာင္းကင္ကေတာ့ ေအးခ်မ္းျခင္းကို ျကိဳက္နွစ္သက္ေသာေျကာင့္ ဆူညံျပီးလူဦးေရမ်ားတဲ႕ရန္ကုန္ထက္ ရြာနဲ႕အလွမ္းသိပ္မေဝးတဲ႕ျမိဳကတကၠသိုလ္မွာ ေက်ာင္းဆက္တက္ျဖစ္သူပါ။

ေကာင္းကင္က ရုပ္လည္းေခ်ာသလို သေဘာေကာင္းျပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနတက္သူျဖစ္သည္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ႕မွသာ ရင္းရင္းနွီးႏွီးေနတက္ျပီး တြယ္တာတက္သည္။ မနက္ျဖန္ျပန္မဲ႕အေျကာင္းေျပာေတာ့ ညိဳးသြားတဲ႕မ်က္နွာေလးျဖင့္ ရြာမွာက်န္ခဲ႕တဲ႕ေမေမနဲ႕ညီမေလးကို သူေစာင့္ေရွာက္ေပးပါမည္ ဟူေသာကတိကိုေပးလာသည္။ေအးခ်မ္းသာရြာေလးက နာမည္အတိုင္းေအးခ်မ္းျပီး မေကာင္းျကံမည့္သူေတြမရွိတာကိုသိေပမ႕ဲ ေကာင္းကင္ရဲ႕စကားေျကာင့္ ေနာက္ဆံမတင္းဘဲ ရန္ကုန္ကိုျပန္ဖို့အတြက္အားျဖစ္ေစပါသည္။

စကားတစ္ခြန္းကိုလြယ္လြယ္မေျပာတက္တဲ႕ ေကာင္းကင္ရဲ႕ကတိစကားကို က်ြန္ေတာ္ယံုျကည္ပါသည္။

ရန္ကုန္ကိုျပန္မည့္ေန့

ေမေမကိုခရီးမသြားမွီ ဦး သံုးျကိမ္ခ်ျပီး ရွိခိုးကန္ေတာ့ခဲ႕ပါသည္။
ေမေမ့က်န္းမာေရးကိုလည္းစိတ္ပူရသျဖင့္ မွာရသည္မွာအျကိမ္ျကိမ္ ။
ေမတၱာေလးကို စာေသခ်ာလုပ္ဖို့မွာခဲ႕ေသးသည္။ေကာင္းကင္ကိုေမတၱာေလးအတြက္ စာျပေပးဖို့အကူအညီေတာင္းထားသျဖင့္ ဒီဆယ္တန္းကိုထူးထူးခ်ြန္ခ်ြန္နဲ႕ေအာင္မည္ ဆိုတာအတက္သိပါသည္။ေမတၱာေလး ကိုသူ့ညီမအရင္းလိုသေဘာထားေပးတဲ႕ ေကာင္းကင္ကစကားနည္တာလြဲလို့ အရာရာမွာေတာ္ပါသည္။