"ខេះៗ!!"
"អឺម!"លីយ៉ាងងភ្ញាក់ឡើងពេលដែលឮសម្លេងក្អករបស់អ្នកណាម្នាក់នៅជិតនាង។ លីយ៉ាងងើបអង្គុយទាំងឈឺពេញទាំងខ្លួននាងឃើញខ្លួនឯងសើមជោក ហើយក៏ឃើញមនុស្សម្នាក់កំពុងអង្គុយក្អកសឹងដាច់កន្លើតជិតខ្លួននាងព្រោះមិនដឹងជាផឹកទឹកអស់ប៉ុន្មានលីត្រទេ។
"ខ្ញុំប្រាប់ហើយថាកុំចូលឥឡូវនេះចាញ់ល្បិចគេឈ្លក់ទឹកសឹងស្លាប់" ឈិតនិយាយ
"ជុំវិញទីនេះដូចគ្មានស្អីទេ"លីយ៉ាងងើបឈរមើលជុំវិញខ្លួន។
"ប្រហែលផ្លូវខាងឆ្វេងទេដឹង? ខេះៗ" ឆ្លើយហើយឈិតច្រត់ដៃក្អកតទៀត។
"តោះ! ប្រញាប់ទៅជួយឆេយ៉ុង"លីយ៉ាងប្រញាប់ងើបរត់ទៅ
"ឈប់!"
លីយ៉ាងងាកក្រោយបន្តិចក៏ឃើញថាឈិតនៅអង្គុយនៅកន្លែងដដែលនៅឡើយ។
"យ៉ាងម៉េច?! ឲ្យលឿនឡើង"
"ជើងរបស់ខ្ញុំរបួសហើយខ្ញុំឃាត់ឈាមសិន" លីយ៉ាងឃើញឈិតហែកជាយអាវមកចងនឹងដើមភ្លៅដើម្បីឃាត់ឈាម ឃើញអាការៈរបស់ឈិតហើយលីយ៉ាងក៏ចូលទៅជួយចងគេ។
"រុំឲ្យលឿនទៅប្រញាប់ទៅជួយឆេយ៉ុង"ឈិតមានទឹកមុខឆ្គងៗឡើង ហើយគេក៏សួរមកកាន់លីយ៉ាង។
"នាងស្រលាញ់ឆេយ៉ុងមែនទេ?"លីយ៉ាងរំរបួសបណ្ដើរក៏ត្រូវឈិតសួរបណ្ដើរ តែលីយ៉ាងមិនបានមើលមុខគេទេ។ ឈិតពេលនេះគេបានកាត់ចិត្តពីឆេយ៉ុងតិចៗហើយព្រោះទោះគេបង្ខំទៀតក៏ឆេយ៉ុងមិនស្រលាញ់គេដែរណាមួយគេគិតថាបើលីយ៉ាងស្រលាញ់ឆេយ៉ុងក៏គ្មានអីជាបញ្ហាដែរ។
ក្ដីស្រលាញ់មិនបានកំណត់ដោយអាយុទេ ទោះបីឆេយ៉ុងអាយុច្រើនក៏ដោយ ក៏នាងមានសិទ្ធិស្រលាញ់អ្នកណាម្នាក់បានតាស៎។ហើយឈិតក៏សង្ស័យថាឆេយ៉ុងមានចិត្តលើលីយ៉ាង ចំណែកលីយ៉ាងក៏ដូចគ្នា។
លីយ៉ាងបានមើលមុខឈិតដោយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់បន្ទាប់ពីរុំរបួសរួចលីយ៉ាងក៏ងើបយ៉ាងរហ័សគេចពីឈិត។ ពួកគេបានដើរមកដល់ផ្លូវបំបែកជាបួនម្ដងទៀតតែក៏មិនដឹងត្រូវទៅផ្លូវមួយណាដែរ។ ពេលដែលកំពុងស្មុគស្មាញរកច្រកចេញនោះពួកគេក៏បានលឺសម្លេង....
YOU ARE READING
បងប្អូនស្រី វគ្គ២
Romanceជីវិតអ្នកជាតិនេះ តើអ្នកកើតមកពីណា? ហើយពេលអ្នកស្លាប់ទៅ តើអ្នកទៅណា? ពេលអ្នកស្លាប់តើអ្នកនឹងសូន្យឈឹងលែងកើតម្តងទៀតឬ? ឬក៏អ្នកស្លាប់ហើយអ្នកកើតសាជាថ្មី?
