"ខ្ញុំចាញ់ហើយ ខ្ញុំចុះចាញ់ហើយខ្ញុំមិនអាចទ្រាំមើលសភាពនេះបានទៀតទេ...ឯងចង់បានអី យកឲ្យអស់ទៅ យើងឲ្យគ្រប់យ៉ាងដោះលែងពួកគេទៅ" ឆេយ៉ុងបានស្រែកយ៉ាងខ្លាំងវីតដើរមកឈប់ជិតឆេយ៉ុងហើយស្រែកយ៉ាងខ្លាំងទៅនាង
"ខ្ញុំប្រាប់ហើយទេតើថានាងត្រូវតែជ្រើសម្នាក់ ជ្រើសទៅ!"
"អត់ទេ" ឆេយ៉ុងនិយាយទាំងខ្សឹកខ្សួល។ ហ្វានចាប់ផ្ដើមប្រកាច់តិចៗហើយសរសៃរកឡើងលៀនមកប៉ះស្បែកមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់។លីយ៉ាងស្រាប់តែហៀរពពុះមាត់ចេញមកគួរឲ្យសង្វេគព្រមទាំងកែវភ្នែករបស់គេកំពុងក្រឡាប់ផ្ងារទៅលើដូចជិតដាច់ខ្យល់។
"លីយ៉ាង!!!"ឆេយ៉ុងស្រែកបែកសម្លេង ហើយមើលទៅលីយ៉ាង ដែលត្រដរខ្យល់ជិតស្លាប់រួមជាមួយនឹងសភាពដ៏អាក្រក់របស់ឈិតដូចគ្នា។
"ជ្រើសទៅ!"វីតស្រែកយ៉ាងខ្លាំងម្ដងទៀត។
"សម្លាប់ខ្ញុំទៅ!"សម្លេងលីយ៉ាងដែលប្រឹងស្រែកទាំងមានខ្សែជាប់ក។
"អត់ទេលីយ៉ាង"ឆេយ៉ុងស្រែកត្រឡប់ទៅវិញ
"សម្លាប់ខ្ញុំទៅខ...ខ្ញុំស្លាប់ក៏ខ្ញុំមិនស្ដាយដែរ" ឈិតនិយាយសឹងមិនចង់ចេញ។
"ឆេយ៉ុងហាសម្លាប់ខ្ញុំទៅ...ដាវបានចាកចេញពីខ្ញុំហើយ ខ្ញុំរស់នៅទៀតក៏គ្មានន័យអ្វីដែរឲ្យខ្ញុំស្លាប់ទៅតាមដាវទៅ" ហ្វាននិយាយទាំងភ្នែកក្រហមតែត។
"ជ្រើសទៅ! ឬក៏នាងចង់ឲ្យបីនាក់គេស្លាប់?ជ្រើសទៅ!"
"សម្លាប់ខ្ញុំទៅឆេយ៉ុងជ្រើសរើសខ្ញុំទៅ" លីយ៉ាងស្រែក។ ឆេយ៉ុងស្រាប់តែមើលទៅ លីយ៉ាងរួចគិតក្នុងចិត្ត៖
"លីយ៉ាង!ហេតុអ្វីបានជានាងចង់ទៅចោលខ្ញុំចឹង ស្រីល្ងង់!? នាងកំពុងតែចង់ជួយខ្ញុំនិងអ្នកដទៃមែនទេ?....តែបងមានដឹងថាបងកំពុងតែធ្វើបាបចិត្តអូនដែរទេ? ឬក៏លើកនេះគឺត្រូវតែជាបងដែលនឹងចាកចេញពីខ្ញុំមែនហើយ?" ឆេយ៉ុងសម្លឹងមើលទៅលីយ៉ាងយ៉ាងអាឡោះអាល័យព្រោះក្នុងចិត្តនាងហាក់ដូចជាកំពុងតែដឹងថានាងនឹងជ្រើសយកអ្នកណាហើយ។
"ខ្ញុំសុំទោសណាលីយ៉ាង....ខ្ញុំសុំទោស!!!"ឆេយ៉ុងនិយាយខ្សឹបៗ។
YOU ARE READING
បងប្អូនស្រី វគ្គ២
Roman d'amourជីវិតអ្នកជាតិនេះ តើអ្នកកើតមកពីណា? ហើយពេលអ្នកស្លាប់ទៅ តើអ្នកទៅណា? ពេលអ្នកស្លាប់តើអ្នកនឹងសូន្យឈឹងលែងកើតម្តងទៀតឬ? ឬក៏អ្នកស្លាប់ហើយអ្នកកើតសាជាថ្មី?
