Fix Me I'm Broken (Completed)

Part 23 : That Car Accident

JACOB'S POV

Sa tuwing nakikita ko si elizabeth or shall we say charlotte nasasaktan ako ,dahil hanggang ngayon nabubuhay siya sa mundo ng kasinungalingan

Pero masama padin ba ang pag sisinungaling kung ang gusto lang namin ay ma protektahan siya ? Ang mailayo siya sa kapahamakan? I just realize that not all lies are bad

Year 1999 ,October 04. Tumawag si mom na papuntahin ako sa tagaytay sa bahay daw ng mga malazarte para dun na kami mag kikitakita dahil pupunta na kami sa states ,ang lungkot nga kasi. We will stay there for good and what hurts me more is may nagustuhan akong babae nung pumunta ako ng laguna and unfortunately baka hindi na kami mag kita she was my first love .na love at first sight ata sko sa kanys

kaya lang hindi ko nalaman ang pangalan niya kasi nag mamadali siya. so yun nga sinundo na namin si elizabeth

Pumunta na ako sa bahay ng mga malazarte at nakita ko ang kotse namin kaya pumasok na ako, at mayamaya lang may lumabas sa gate na isang hindi pa katandaan na lalaki at dala dala niya si elizabeth at si clarence it must be Mr.Malazarte

At pumasok na silang dalawa sa kotse "Kuya" then my babby sister hug me tight

"Elizabeth I ca--nt bre--at. "pagbibiro ko sa kanya.

"Thanks Mr.Malazarte for letting my daughter stay on your resthouse " sabi naman ni mama na nasa front seat

"It's not a problem and seems my son like her huh? ? " natatawa pang sabi niya

"Ahh, hehe we must go we are in hurry " sabi naman ni mom tumango nalang si mr.malazarte at umalis na kami. Nasa biyahe na kami papunta sa private plain namin ng my tumawag kay daddy and that call change our lives especially elizabeth

Imbis na sa states ang punta namin ay pumunta kami sa china because there is some urgent meeting daw ,pag dating namin sa china hindi kami sumama sa parents namin kasi hindi kami pwede dun

kasama din namin si clarence ngayon his mom is in states din kasi

Nasa sasakyan na kami papunta sa bahay namin dito yes we have a house here and malayolayo siya sa city my parents want some fresh air kaya somewere mountain part ng china itinayo ang bahay namin

"Elizabeth and clarence put on your seatbelt. " pag papaalala ko sa kanila "Done " sabi naman ni clarence at itinaas ang dalawang kamay

"Wait kuya, my doll fell on the floor of the car I will get it first and then put on my seatbelt "

But before she can get her doll bigla nlang nag sasayaw sayaw ang sasakyan "Mga bata kapit kayo dahil ma babanga tayo" may sasakyan kasi sa likod namin

At yun ang dahilan ng malakas na pagkabagok ng ulo niya and. Cause his head too much bleeding nabangga kami sa isang napakalaking kahoy "elizabeth"

Hinawakan ko ang kamay niya then it suddenly went black

At pag ka gising ko pinuntahan. Ko agad kong nasan naka confine si elizabeth, and the most painfull part is yung gumising nga siya pero wala naman siyang maalala even me my parents, clarence and her name lahat yun hindi na niya natatandaan

Lumabas ako at Umiiyak ang sakit lang kasi dahil hindi kana maalala ng kapatid mo

Lumapit si mom sakin at pinatahan ako sa pag iyak. "Mom maaalala paba tayo ni elizabeth? " tumango naman siya and it gives me a relief

"Sure honey she can remember us we will go to states and live there for good and those person na nakilala niya sa philipines its better if she will forget it at papalitan rin natin ang pangalan niya " nalito naman ako sa sinabi ni mommy papalitan ?? Bakit naman?

"Bakit mom? ? " nag tataka kong tanong

"Dahil papatayin nila si elizabeth anak " at umiyak ang mommy yun ang first time na nakita ko siyang ganun I saw pain in her eyes

"Yung nag papaputok ng gulong sa sasakyan na sinakyan niyo mga tao yung naiingit sa dad mo dahil narin sa mga narating nang dad mo "At dahan dahan ko namang naiintindihan kong bakit papalitan ang pangalan niya. "Pero bakit si elizabeth mom? " tanong ko

"Hindi ko rin alam honey basta kapag nalaman pa nilang buhay si elizabeth papatayin nila ito hindi mo naman gusto yun diba? " oo naman hindi at tumango ako

"Kaya dapat tayo lang ang may alam na buhay pa siya " gagawin ko ang lahat para lang maging ok na ulit ang buhay ni elizabeth 'dont worry little sister no one will hurt you as long as kuya is here

"Yes mom " and then I gave mom the tightest hug I could ever give

At pinalabas namin na patay na si elizabeth at nag ampon sila mom ng bagong bata na nag ngangalang charlotte alexia montana

Pumunta kami sa states at don ako nag tapos ng high school at don din nag tapos ng elementarya si elizabeth at si clarence habang lumalaki sila alam kong nagkakamabutihan na silang dalawa

At napagkasunduan naman nina mama na ipagpatuloy nalang daw ang aming pag aaral sa pilipinas naging masaya naman ako kasi baka magkita uli kami nung babae at hindi nga ako nag kamali nung pumunta ulit ako sa laguna nag kita kami hindi ko na pina lagpas at humingi ako ng number niya. At ang pangalan pala niya ay gabriella ang ganda nman talaga ng pangalan niya 2nd year college nung naging kami close na din sila charlotte, first year high school naman nung naging sila ni charlotte at clarence

kahit na magkasama kami ni clarence sa states ayaw ko padin sa kanya ewan but I just have that feeling na hindi ko siya gusto para sa kapatid ko

"Kuya, your in the dreamland again " At ang boses ni charlotte ang nakapagbalik sakin sa huwisyo nandito kami sa bahay ngayon sembreak na kasi nanonood nlang kami ng movies ,linapitan ko siya at niyakap ng mahigpit

"Si Kuya nag lalambing nanaman uiiiiii,na touch naman ako ^_^ "

hindi ko alam kong nasa matinong pag iisip paba ako ngayon kapag na wala sakin si charlotte

"Bakit ayaw mo ba? " sumimangot siya kinurot ko ang pisngi niya
"Ang cute cute talaga ng bunso ko "

A/N : HAPPY EASTER SUNDAY