Ποίημα 6

29 0 0
                                    


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Με είχε στα χείλη του και ανάσανε από εμένα

Ήμουν το ναρκωτικό του όπως έλεγε και αυτό πάντα με κολάκευε

Ήμουν σαν μια συνήθεια που του έδινε δύναμη αλλά αποτελούσε και μια εξάρτηση


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Και ας ήμασταν αταίριαστοι στον κόσμο, εμείς μέναμε μαζί

Αλλά όπως το τσιγάρο κάποια στιγμή τελειώνει, έτσι τελείωσα και εγώ

Όπως όλες οι κακίες συνήθειες και αυτή έπρεπε να κοπεί


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Και με έσβησε πριν καώ ολόκληρη από τα χείλη του

Σαν γόπα με πέταξε στον δρόμο και συνέχισε την πορεία του χωρίς εμένα

Δεν κοίταξε πίσω να δει ότι η φωτιά που είδε ανάψει δεν είχε σβήσει


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Αλλά ένα τσιγάρο δεν είναι ποτέ αρκετό

Ήμουν το ένα από το πακέτο που κουβαλούσε πάντα μαζί του

Ήμουν η χαλάρωση στο άγχος του, η χαρά στην στεναχώρια του


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Κάθε νύχτα με ζητούσε και έτρεχε σε μένα

Τα πρωινά μαζί με τον καφέ του δεν ήθελε τίποτα άλλο

Και όμως οι συνήθειες του άλλαξαν


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Αλλά κάθε φορά που σου τελειώνει ένα, τότε αρχίζεις ένα άλλο

Έτσι και αυτός προχώρησε και βρήκε το νέο του τσιγάρο

Και εγώ έμεινα σαν πεταμένη γόπα στον δρόμο να καίω μέχρι να έρθει κάποιος να με σβήσει


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Με άναψε με την φλόγα μέσα του

Δεν ήξερε ότι μια σπίθα θα μπορούσε να κάψει τα πάντα

Η φωτιά μου δεν έσβησε αλλά εξαπλώθηκε και πήρε αγκαλιά ότι υπήρχε γύρω της


Με αγάπησε όπως το τσιγάρο του

Όμως εγώ έγινα η φωτιά που άναψε

Έπαψα να είμαι το ναρκωτικό του και έγινα η φλόγα ζεστασιάς για κάποιον που κρύωνε για αγάπη

Εγινα η φωτιά που έκαιγε από αγάπη όσο εκείνος άναβε άλλα τσιγάρα

ΜονοπάτιαWo Geschichten leben. Entdecke jetzt