Just, Can't You Love Me..?

III-EK BÖLÜM

Gözlerini yumdu Sehun. Dudaklarındaki küçük dudakları öpüyordu. Küçük tatlı, şeker gibi pembe dudaklar..

"Imh-.." Sehun gözyaşları akarken ayrılmak istedi ama Luhan kollarını boynuna dolayarak buna engel oldu. Gözyaşları yanaklarından süzülüyor ve Luhan'ın teniyle de buluşuyordu. Yavaşça öpmeye devam etti. Hıçkırıkları Luhan'ın ağzında kayboluyordu. Ağlamasını durduramıyordu. Bu mutluluktu değil mi? Bu küçük beden,.bu küçük dudaklar?..

Nefes nefese kalmış bir şekilde hafifçe geri çekildi Luhan. Dudakları hala birbirine değiyordu. Sehun gözlerini aralayarak ona baktı. Luhan'ın gözleri kapalı hızlı hızlı nefes almaya çalışıyordu. Sehun gülümseyerek onun yanaklarına narin öpücükler kondurdu. Luhan'ın nefesi kendi dudaklarına çarpıyordu. Ve tabiyki de inip kalkan göğsü de kendininkine..

"Sehun-ah.."

"Hm?"

"Seni seviyorum.."

"Ben de seni seviyorum.." Luhan'ın gözlerinin kapanmaya başladığını gördüğünde onu tekrar kucağına aldı. Yatağa onunla birlikte yatıp kollarıyla sarmaladı. Luhan onun üzerine yatıp kafasını göğsüne koydu. Kalp atışları..tıpkı...

"Beni odama taşıyan sendin, değil mi?"

Hayal meyal aklında kalan geceden tek hatırladığı şey kalp atışlarıydı.

Sehun sesini çıkarmadı. Luhan cevabını almıştı.

"Kalbim sadece senin için atacak, Sehun-ah. Kalbim sana aitti ve öyle kalmaya devam edecek..bunu unutma."

Sehun tebessüm ederek yüzünü boynuna gömmüş Luhan'ın saçlarını okşadı.

"Beni seven milyonlara ihtiyacım yok. Sadece senin beni sevdiğini bilmek benim kalbimi attırır.."

Yüzünü eğdi ve birbirinin kalbine açılan kapıyı açmadan önce kilit kelimelerini söylediler.

"Seni seviyorum."

"Seni seviyorum."

Ve dudakları..bir kez daha buluştu...

-SON-