My normal life

Hoofdstuk 7

"Een hele goede morgen" zegt Kate met een grijns. "Lekker geslapen?" zegt ze, doelend op onze polsen die aan elkaar vast zitten. Ik kijk haar quasi-boos aan. "Not funny" zeg ik tegen haar. "Ik vind het anders niet zo erg" zegt Jake. Ik rol met mijn ogen.

"Hey Lieke?" vraagt Thomas ineens. "Ja?" "Wat wil je voor je verjaardag?" Ohja.. Pff dat komt er ook alweer aan. "Een hele grote taart met 16 erop" zeg ik met een knipoog. "Kan geregeld worden" zegt ook hij met een knipoog. "Ik hoop dat de sneeuw op je verjaardag weer weg is" zegt Kate bezorgt. Ik knik instemmend. Het is al over vier dagen, 25 januari dus. Dan word ik 16. Ik hoop echt dat de sneeuw dan weg is.

Zuchtend laat ik mezelf op de bank vallen. Gelijk daarna voel ik een elleboog in mijn maag. "Oeps.. Sorry" zegt Jake, terwijl hij overeind krabbelt. "Laat je de volgende keer niet zo onverwachts vallen joh" lacht hij. "Ik zit nog steeds aan je vast." "Oeps.. Sorry" zeg ik nu ook. Ik bloos. "Je bent schattig als je bloost" zegt Jake met een glimlach. Ik bloos nog dieper en kijk naar mijn handen die in mijn schoot liggen. Dan word ik overeind getrokken. "Ik wil eten" zegt Jake. "Sta de volgende keer niet zo onverwachts op joh" praat ik hem na. "Ik zit nog steeds aan je vast." "Oeps.. Sorry" antwoordt hij met een knipoog.

Dan lopen we naar de keuken en doet hij een van de kastjes open. Daardoor wordt mijn arm ook opgetild. Jake lacht. "Dit wordt nog wat" zegt hij. "Dan moet ik vannacht maar weer bij je slapen hè?" Hij grijnst. "Tja, dan moet dat maar hè?" zeg ik. We gaan verder met ons brood smeren. Natuurlijk gaat het hier en daar wat moeilijk, omdat we aan elkaar vast zitten, maar het is gelukt.

Als we weer met ons brood op de bank zitten, zegt Jake opeens: "Weet je, ik wilde eigenlijk zo gaan douchen." "Maar we zitten nog aan elkaar vast" zeg ik verschrikt. En ik ga echt niet met hem douchen. "Gaan jullie toch gewoon samen" zegt Thomas alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. "Eh.. D-dat wil i-ik eigenlijk n-niet" zeg ik blozend. "Nog niet of helemaal niet" vraagt Jake. "Eh.. N-nog niet?" vraag ik onzeker. Hij glimlacht. "Dat betekent dat je het later dus wel wil" zegt hij. Ik kijk weer omlaag. Dit is zo gênant. Ik zou me toch niet voor hem moeten schamen? Hij is mijn vriendje! En als ik het niet doe kunnen we allebei niet douchen. Ik adem diep in en zeg dan heel snel: "Oké ik wil wel met je douchen." "Yes" roept Jake. "Let's go!" Hij tilt me van de bank af en gooit me over zijn schouder. Eigenlijk vind ik het best spannend. Wat nou als Jake wat wil doen? Daar ben ik nog helemaal niet klaar voor.

Ik begin te trillen en een traan loopt over mijn wang. Ondertussen zijn we in de badkamer en Jake zet me neer. Hij fronst. "Wat is er?" vraagt hij lief. "I-ik b-en er h-helemaal nog n-niet klaar v-voor" snik ik. Ik sla mijn armen om mezelf heen. Jake kijkt me niet-begrijpend aan. "Waar ben je niet klaar voor?" vraagt hij. "O-om iets met je te d-doen" zeg ik. "Wat? Oh!" Hij lacht. "Dacht je soms dat ik naakt wilde douchen?" Hij lacht weer. Ik knik. "Oh lieve Lieke, natuurlijk niet!" Hij trekt me in een knuffel. "Je bent mijn eerste vriendin. Daar ben ik ook nog niet klaar voor. Of.. Nou ja, ik zou het niet erg vinden natuurlijk.. Maar we doen wat dan ook alleen als jij er aan toe bent, oké?" Ik knik opgelucht maar kijk hem daarna raar aan. "Hoezo je zou het niet erg vinden" zeg ik met een opgetrokken wenkbrauw. Hij kijkt me aan alsof ik net iets heel doms heb gezegt. "Ik ben een jongen" zegt hij. Ik rol met mijn ogen en geef hem een kus. "Maar wel een hele knappe" fluister ik in zijn oor. "Jij ook" fluistert hij terug. Ik schiet in de lach. "Oh, ben ik ook een knappe jongen. Dat wist ik zelf niet eens man" lach ik. Hij lacht mee. "Nou, kom op, douchen" hij trekt zijn t-shirt uit, of ja, dat probeert hij. We zitten nog steeds aan elkaar vast dus het shirt hangt nu aan het stuk touw tussen onze polsen in. "Ik heb een idee" zeg ik. Ik haal een schaar uit het kastje en knip mijn shirt stuk, zodat ik alleen nog maar in een bh en een broek sta. Dan trek ik het shirt van Jake aan. Het is dan wel binnenste buiten, maar toch. Het shirt komt tot het midden van mijn bovenbenen, en aangezien ik een goede en dure broek aan heb, trek ik deze maar uit. Jake kijkt me met een grijns aan. "Wat?" vraag ik. "Je bent knap" zegt hij. "En ik heb je net in je ondergoed gezien." Ik glimlach en zet de douche aan. De temperatuur staat op koud. Heel koud. Ik stap in de cabine en houd de douchekop vast met de hand die niet aan Jake vastzit. Als hij ook de cabine binnenstapt en de deur dichtdoet, richt ik de douchekop op hem. Hij slaakt een gilletje en daardoor schiet ik weer in de lach. Dan geeft hij me een knuffel. "Aaah, neee, laat me los! Nu ben ik ook doorweekt" roep ik. "Eigen schuld" lacht hij. Ik draai snel de kraan warm en ontspan. "Zeg," begint Jake. "Hoe gaan we onze natte kleren uittrekken en nieuwe, schone aantrekken?" Ik frons. "We smeken Kate of ze het door wil knippen" zeg ik. Hij knikt.

Dus zo komt het dat we tien minuten later met een grote handdoek om ons heen beneden komen. "Kate," zeg ik. "Maak ons los. Alsjeblieft." "Nee" zegt ze, zonder van haar mobiel op te kijken. "Hoe kunnen we anders andere kleren aan gaan doen?" vraagt Jake. Nu kijkt ze wel op. Ze zucht een staat op. "Goed dan" zegt ze. "Kom hier. Hmm wat was het ookalweer... Over, onder, tussen, aantrekken, simsalabim, POEF!" Ze kijkt ons blij aan. "Dankje" zeg ik. Jake mompelt ook zoiets. Ik loop snel naar boven en trek een nieuw setje kleren aan. Dan kijk ik uit het raam en houd mijn hand boven mijn ogen, tegen de zon.

Wacht even.

Zon?

ZON!

De sneeuw is aan het smelten! "Guys!" gil ik. "Kom snel!" Na een paar seconden is Jake boven en hij vraagt: "Gaat alles goed? Wat is er aan de hand?" Dan komen Kate en Thomas ook de trap op gerend. "Lieke, alles goed?" vraagt Thomas meteen. Kate staat daar alleen en kijkt naar buiten, net als ik. Ik heb nog steeds geen antwoord gegeven op hun vragen. Thomas loopt naar me toe en schudt me door elkaar. "Eh.." zeg ik. Ik wijs uit het raam. De jongens kijken me raar aan. Ik rol met mijn ogen. "Kijk dan even" zeg ik. Nu kijken ze. "Wat" vraagt Jake. "Wat is er zo bijzonder aan de zon?" Ik trek een wenkbrauw op. "De sneeuw is aan het smelten, sufferd!"