yıl 2019, 11 kasım
2 yıl önce eşini kaybetmiş olan ihtiyar, yine bir ziyaret günü eşinin mezarına geçip elindeki papatyaları mezarın üstüne bıraktı. Mezar taşına oturup uzun uzun izledi 40 yıllık eşinin toprağını.
ihtiyar;
"Bundan 40 yıl önce boğaz'ın yanında bank da otururken görmüştüm seni, istanbul'u izliyordun büyük bir hüzünle, daha ikimizde gençtik o zamanlar..
O gün yanına gelip oturduğumda sana ne olduğunu sormuştum, o gün tanışmıştık seninle, hatta bana papatyaları çok sevdiğini söylemiştin. Bir yıl sonra boğazda ilk tanıştığımız yerde evlenmiştik, beyazlar içindeyken bir melekten farkın yoktu, seni son görüşümde de bir melekten farkın yoktu, yine beyazlar içindeydin. Beyazı severdin..
Sonra her yıl dönümümüzde sana bir buket papatya alırdım ve her seferinde onları suya koyup bahçemize ekerdin, bahçemiz papatyalarla doluydu...
40 yılı devirdik seninle, yıllar o kadar hızlı geçmişti ki, ikimizde kendimizi hâlâ ilk günki gibi sanıyorduk. Mükemmel bir hayatımız vardı, 2 yıl öncesine kadar tabii..
Kanser tedavine devam ederken yine bir gün sana papatya buketi getirmiştim ve bana o gün zar zor da olsa 'Papatyalardan çok bir tek seni sevebildim.~' demiştin, sonra buz kesilmiştin..
Anlamıştım, bekli çok geçti evet, ama anlamıştım:
papatyalar seni hayata döndürmeye yetmiyordu sevgili Lori."
"Şimdi küsüm sen seversin diye getirdiğim mezarında ekili tüm bu papatyalara."
"Şimdi küsüm papatyalara sevgili Lori....~"
THE END-
♤-Kısa olduğunu biliyorum evet, ama amacım uzun yazmak değil duyguyu hissettirip o kısacık hikayede örneğin 4 yıl anlatılıyorsa size onu sıkmadan yaşatmak.
Okuduğunuz için teşekkürker, oy vermeyi unutmayın, yazım yalnışı varsa kusura bakmayın,
Yeni yılınız kutlu olsun!
Mutlu günler. :)
