بداية النهايه

الحلقه ١

لكل بدايه نهايه ..
لكن انا كانت معايا بالعكس بعد  ما اتكتبت النهايه  كان ليا بدايه تانيه  ....
كانت      بداية النهايه  ......

النهارده أجمل يوم فى حياتى وعلى قد ماهو يوم صعب عشان بنوتى حبيبتى هتفارقنى  على قد ما انا فرحانه بيها جدا  وحاسه انى عملت حاجه كبيره فى حياتى
اخيرا ....

دخلت صافيه غرفة اللبس عند البنات وابتسمت ابتسامتها الجميله اللى اخدت نصيب من اسمها 
بس المره دى مقدرتش تمنع دموع عينيها اللى كانت مزيج بين  الفرحه والفخر والحزن على بعد بنتها عنها
بسرعه لفت العروسه وقامت حضنت مامتها اللى فرحت بيها جدا لما شافتها بفستانها الابيض ومش فاضل غير الطرحه
صافيه كانت بتمسح دموعها  : ايه يابنات كل دا والعروسه لسه مجهزتش
أسماء: والله يا طنط بنتحايل عليها من بدرى تلبس الطرحه وهى مصممه انك انتى اللى لازم تلبسيهالها
إبتسمت صافيه ومازالت الدموع بتنزل من عينيها وقربت تلبسها الطرحه وهى مش قادره تشيل عينيها عن بنتها فى المرايه .
صافيه : رينو حبيبة ماما انا مش هعرف اظبطلك الطرحه زى البنات خليهم هما يلبسوهالك افضل
ريناد : لا يا ماما دا حلمك وحقك انك تلبسينى طرحة فرحى وكمان انتى هطلعيها احلى لان انتى أكتر حد هيحب يشوفنى حلوه ولمستك الحنينه دى كفيله تخلينى اجمل عروسه .
باستها صافى فى خدها
صافيه : ودا لأنك فعلا أجمل عروسه .
صوت رقيق ييجى من وراهم : اهلا اهلا ياست ماما ايه كل الحب والرومانسيه دى امال ريو ملهاش من الحب جانب ولا ايه ؟
رينو : لما  تبقى انتى العروسه ساعتها ماما هتدلعك انتى يا ست ريوان وبعدين مش كفايه انك لسه هتفضلى فى حضن ماما وانا هسيبها النهارده وامشي
دموع ريوان نزلت : بس متفكرنيش بقا
ريناد: ايه دا انتى زعلانه عشانى يا ريو
ريوان : عشانك ايه متفهميش غلط انا بس زعلانه عشان كنتى شايله عنى كل حاجه فى البيت ومن هنا وطالع انا اللى هعمل كل حاجه لوحدى
ضربتها صافيه بخفه على دراعها
صافيه : ريو دا كلام برده .
ريوان : يعنى لازم تفضحى مشاعرى ياماما وتخلينا نعيط ونبوظ الميك أب بتاعنا .
إبتسمت صافيه : لا ياقلب ماما انا مش عيزاكوا تعيطوا ابدا عايزه الضحكه متفارقش وشكم أبدا
ريوان قربت ومسحت دموع والدتها  : امال ليه انتى بتعيطى دلوقتى؟
صافيه : انا بعيط من فرحتى بيكوا  سيبينى اعيط دى دموع الفرحه  والعوض.

بدأت صافيه تجهز ريناد بنتها وبعد وقت مش طويل أخيرا خلصت صافيه وكانت العروسه جاهزه
دق الباب وراحت ريوان تفتح لاقته أخوها رحيم إللى اول ما شافها إبتسم واخدها فى حضنه : اهلا بدكتورتنا الصغيره  .
ريوان : رحيم حبيبي ايه القمر دا  شكلك يجنن
رحيم: انتى اجمل ياريو   هااا العروسه خلصت
ريوان : اه خلصت تعالى
دخل رحيم وهو بيتحمحم واول ما شاف والدته قرب باس ايديها وجبهتها
رحيم :  ايه القمر دا بس يا صافى كدا هتتخطفى مننا
ابتسمت صافى وباسته من خده وهو قرب على أخته أخدها فى حضنه وباسها من جبهتها : يلا بابا طالع ورايا عشان ياخدك لعريسك 
خرجت ريناد مع اخوها ووراهم والدتهم واختهم ريوان وباقى البنات وقابلهم رجل خمسينى مازال بيحتفظ بوسامته وجسمه الرياضي 
كانت دموع عينيه سابقه إبتسامته  وعلى قد ما قدر حاول يمنعهم لحد ما وصل ليهم اخد بنته فى حضنه وسلم عليها وباس جبهتها وعينيه ما زالت الدموع فيها من فرحته  :ألف مبروك ياقلب بابا
ورجع قرب من صافيه سلم عليها واخدها فى حضنه وباس إيديها : مبروك يا أم رحيم
إبتسمت صافيه بخجل :الله يبارك فيك
اتفاجئ بالصغيره ريو اللى بسرعه طلعت الكاميرا وقالت يلا بقا ناخد صوره تذكاريه يا بابا  وبعدين  أزعل منك عشان  مسألتش عليا 
ضحكوا ووقفوا كلهم وصاحبة ريوان مسكت الكاميرا تصورهم فى اللحظه دى صافيه عينيها لمعت بذكريات الماضي ووقف بيهم الزمن  ورجعت صافيه لسنين كتير عدت عليها .