Act. 3

12 1 0
                                    

||Errors ahead||
\\Plagiarism is a Crime//
//Open for criticism\\

--

Bigla nalng nanlamig ang mga palad ko.. nanginginig na ako..ang lakas nang kabog nang dibdib ko..

Hindi ako makaimik..natulala nalng ako sa nakita ko...isang imahe nang babae..namumukhaan ko siya..

Siya ang babaeng ginahasa at pintay...siya ang studyanteng yon..hindi ko alam..hindi ko rinig ang mga sinasabi niya..

Hindi ko maintindihan..kung ano ba talaga ang gusto niyang.. sabihin..

"Mag-ingat ka, mag-iingat ka." Ito ang mga naririnig kong bumubulong sakin...yung mga salitang yon..nang dahilan nang pagkaramdam ko nang takot..

Ano ba talagang kailangan mo...sakin.

Bigla nlang sumagi sa aking isipan ang salitang hustisya..pero impossible namn..antahimik talaga nang lugar..na animoy..kaming dalawa lang ang naguusap..

Hindi ko rin alam kung nakikita rin ba nang iba akong mag-aaral ang mga nakikita ko..sa aking harapan..

Oo.. nakikita ko ang babaeng ito..sa loob nang campus namin..isa siyang babaeng di hamak ang kagandahan..at talino niya...di maitatangging maraming lalakeng nagkakagusto sa knya..

Maraming gustong umangkin sa knya..

Mabuti siyang babae...wala ni isa siyang naging kaaway man lang..palakaibigan siya..pero sa isang iglap lang...bigla nalamang tumahimik ang lahat..

Wala akong ka-alam alam sa mga nangyayari.. tahimik lng ang lahat..walang salitang maririnig..tikom ang lahat..

Na animoy... Hindi na makapagsalita..

Pero huli nang nalaman ko...wala na pala ang babaeng yon...natagpuan siya sa isang masukal na lugar..kung nasan nakita ang knyang bangkay...

Naging sanhi narin non..ang panggagahasa sa knya...at pinagsasaksak siya nang dahilan nang pagkamatay niya..

Nakakabigla...ang mga pangyayari nayon..

Andami pa niyang pangarap at gustong gawin sa buhay..pero sinayang lng ang kanyang buhay..walang awang pinatay siya..

Ang saklap..

Nanumbalik ka agad ang aking isip nang tinawag ako nang isang tindera..

"Anong ginagawa mo d'yan? Kanina kapa nakatayo d'yan.." bigla nalng aking nahiya nang makita ko ang iba ay nakatingin na pala sakin..

Bumalik na ka agad ako sa aking puwesto..

"Ano ba kasing tinitignan mo?...bat parang ang lalim namn ata nang iniisip mo..may problema ka? May bumabagabag ba sayo?" Sunod sunod na tanong sakin nang tindera.. umiling iling namn ka agad ako bago nagsalita..

"Wala namn po ate.." magalang kong sagot.. tatayo na ka-agad ako..nang biglang tumunog ang aking telepono..

Kinuha ko namn ito ka agad sa akin bulsa at tignan Kung kaninong mensahe ang aking natanggap...mula pala sa aking ama..

"Nak..ashley mukhang hindi na muna kita masusunod diyan...may trabaho pa kasi si papa eh..baka mamaya pa ako makakauwi..ingat sa pag-uwi nak ah.." mahinang basa ko sa mensaheng pinadala sakin nang aking ama..

Kinuha kona ka agad ang mga gamit ko..pero naalala kong medyo may kalayuan itong bahay namin mula sa aking skwelahan..

"Ate mauna na po ako..." Papaalan ko sa tinderang nagbabantay..

"Osigeh ingat ka.." pahabol pa n'ya.. naisipan ko agad...na mag-tycicle nalng..pauwi..Pero nakaramdam nanamn ako nang takot at kaba..

Mas lalong lumakas pa ang pag kabog nang dibdib ko.. medyo hingal na hingal ako..pero nagawa ko namn itong pakalmahin ang sarili ko

Nakita ko ka agad ang lalakeng kakilala nang aking ama..ay nagawa ko namn itong tinawag pa..kumaway kaway pa toh sakin..

Agad na akong sumakay na..sa loob..

May kakaiba nanamn akong nararamdaman nang nakasakay na ako..

[A/N: sorry if late nanamn.. hope you enjoy..kahit medyo maikli lng.. keep safe and God bless sayonara..wait for the next..]

I Can't Commute #2 [Complete]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon