Yeah oh yeah! ito na ang matagal ko nang hinihintay makagawa na rin ng story kahit first chapter pa lang.. heheheh
Please pakibasa naman ito.. please
rookie pa lang ako dito kaya pagpasensyahan niyo na kung hindi niyong maintindihan..heheheh
pero sana ho basahin niyo..thank you po :)
Chapter one
"Shit!May aso! takbo na Naville bilisan mo! Bago ka kagatin ng asong yan! bilis!" sigaw ni Naville habang tumatakbo palayo sa aso.
Pumunta kasi si Naville sa malapit na Grocery Store sa kanilang Subdivision para bumili sana ng madaming ice cream cone.
Gusto na niya kasing makapag-relax kahit sa pagkain man lang.
Nangangayayat na kaya siya! Kung hindi niyo naitatananong Naville was working at the Manila Hotel.
A prestigious hotel and restaurant in Manila. Very hassle ang trabaho niya. Araw-araw kailangan niyang gumising ng maaga para lang maaga siyang makapunta sa hotel. Assignment niya kasi iyon.
Ang maagang gumising at mag-observe sa kanyang mga tauhan. She was the Manager and all around Boss at the Restaurant. She knew, she was not the owner of the restaurant but. Take note.
But, her Boss gave it to her. He said she can be the owner or manager at the same time. Siya ang magdedesisyon sa lahat.
Alam niyang madaming maiinggit sa kanya, pero ano naman ang magagawa nila eh ibinigay na nito, tatanggihan pa ba niya.
Opportunity na iyon eh. She was going higher and higher to reach her dreams. No one will ever gets her way!
"Arf! Arf! Arf!"
"Hala! Bakit ang bilis naman atang tumakbo tong asong to? " bulong ni Naville sa kanyang sarili. Habang tumatakbo pa rin hawak-hawak yong pinamili niya.
"Damn it! Nakakainis! Bakit ko ba kasi naisip maglakad. Kung alam ko lang may aso dito sa subdivision na ito dina lang ako maglalakad. Sana nagbike na lang ako. Bad trip naman oh!" she murmured. Sabay hingal.
Habang tumatakbo si Naville napansin niya ang isang napakagandang bahay. Basta maganda iyon.Mahirap mag explain kung nanganganib na ang buhay mo no.
"Hindi na talaga ako magtataka kung bakit magaganda ang mga bahay nila dito sa Subdivision namin. Mga mayayaman ang mga nakatira dito eh". Halos lahat kasi ng mga nakatira dito eh, nagtatrabaho sa abroad yung iba naman mga Business men/women.
Ewan! Siguro dedicated lang talaga sila noong mga bata sila na mag-aral at sa work kaya nila naabot ang kinalalagyan nila ngayon!
Yun ang gustong tularan ni Naville. Very dedicated sa pag-aaral at sa work. Mga gustong umangat ng pagkataas-taas! he-he-he
"hahaha!! Someday, I will be that high and no one will ever reach me, even my Mother!" napacursed tuloy si Naville dahil naalala na naman niya ang kanyang ina.
Muling bumabalik ang sakit.Oh yeah. Naville's mom. Actually, she just didn't get her mom sometimes.
Hindi ito masama dati when her father is still alive. Her mom was sweet and very loving to her husband and child.
Sila na ang definition ng perfect family kung baga. Not until his father died because of car accident. Kasama nito si naville noong madisgrasya sila. Naville was 16 at that time.
Hindi makapaniwala si Naville sa nakikita at nararamdaman. She was safe but her father died. Tumama kasi iyong ulo nito sa may bintana at napakalakas pa ng impact.
