Gece saat birdi ve Mike dört beş saat önce seni aramıştı. Hala konuşuyordu.
"Ve fenerin ışığını tuttum ve orda duruyordu ve bize baktı ve biz de ona baktık ve bizim eve getirdik ve şu an aşağıda ve çok değişik bir şey ve ne bileyim düzgün konuşamıyor ve hani şu hapishaneden çıkmış adamlar gibi saçını kazımışlar ve bir de dövmesi var inanabiliyor musun bir dövmesi var gerçek bir dövmesi var hem de kalıcı bir dövmesi var sonra işte–"
Elinle burnunu sıkıp gözlerini ovuşturdun. "Mike sen neden bahsediyorsun?"
"Ne yani anlamadın mı? Baştan anlatabilirim–"
"Micheal. Wheeler." Bir çocuğa anlatır gibi tane tane konuşarak. "Saat gecenin biri, sen gelmiş bana BEŞ BUÇUK SAATTİR aynı olayı tekrar tekrar ve uzatarak anlatıyorsun. Git uyu! Kendine gel!"
"Ama–"
"Sana da iyi geceler Wheeler."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
