Daddy

Ένα Βήμα Ικανό Να Αλλάξει Τα Πάντα... Ή Και Όχι

Το μυαλό μου δεν σταματήσε να περιπλανιετε σε όλα εκείνα που είχαμε ζήσει μαζί. Αμέτρητες βόλτες σε πρωτογνωρα μεροι. Πάθος έλξη έρωτας σεξ ταξίδια. Θεέ μου... Κλείνω τα μάτια μου και σε βλέπω την μορφή σου μπροστά μου. Ακριβώς έτσι που στεκοσουν λίγα εκατοστά μακριά, μα και τόσο ικανά να νιοθω την ανάσα σου πάνω μου, να ακούω τον χτυπο της καρδια σου ακριβώς με τον ίδιο ρυθμό που χτύπαγε όταν σου έλεγα και λεπτό που πέρναγε το ποσό σαγαπω.
Να πως να ξεχάσω εκείνο το χαμόγελο ευτυχίας σου κάθε φορά που με κοίταγες στα μάτια. Κάθριν; τι μου έχεις κάνεις; τρελενομαι στην σκέψη ότι φτιάχτηκε ο κόσμος για να είμαστε χώρια. Λίγα χιλιόμετρα μακριά τα σπίτι μας και να μην μπορώ να σε έχω κάθε στιγμή στο οπτικό μου πεδίο; να μην μπορώ να σε έχω στην ζωή μου; και κυρίως γιατί με άφησες να σε αφήσω; κάνε κάτι φοβάμαι μόνος. Φοβάμαι την ύπαρξη μου χωρίς την δική σου μαζί.
Έβγαλα το κινητό από την τσέπη μου και σε κάλεσα.
Ειμουν σίγουρος ότι δεν υπήρχε περίπτωση να απαντούσες στην κλήση μου. Μα λιγα δευτερόλεπτα αργότερα η φωνή σου εμφανίστηκε στο ακουστικό μου. Σε άκουσα να περνεις μια βαθιά ανάσα και να ξεστομιζεις το όνομα μου.
- Τζίμι;
-γειά σου Κάθριν.
Δίχως να αφήσω περιθώριο να πεις άλλη λέξη απέτησα να μάθω την τοποθεσία σου αυτή την στιγμή.!
-Στην γνωστή καφετέρια δίπλα από το ξενοδοχείο της πόλης.
-τουτ... Τουτ.... Τουτ....
Έβαλα το κινητό γρήγορα και ατσουμπαλα πίσω στην τσέπη μου.
Δίχως δεύτερη σκέψη φόρεσα ένα μαύρο παντελόνι με μια μαύρη μπλούζα πήρα το κράνος και λίγο πριν φύγω άνοιξα το ντουλαπι όπου είχα της χειροπέδες μου.
Έβαλα μπροστά την μηχανή άναψα τον φάρο με την συρινα και μέσα σε ελάχιστα λεπτά με υπερβολική ταχύτητα βρέθηκα στο ίδιο τετραγωνικο με εσένα. Έφτασα αθόρυβα θέλοντας να περάσω απαρατήρητος από όλους, και κυρίως από εσένα. Στρίβοντας αργά και προσεχτικά από την γωνία αντίκρισα εσένα και της φίλες σου μέσα στον κόσμο του μαγαζιού. Εφοσον βεβαιώθηκα πως δεν με γνώρισε κάνεις ούτε και εσύ έβαλα το χερι μου στο μπράτσο σου και με το άλλο χέρι σου πέρασα της χειροπέδες. Σε απομακρινα από το μαγαζί και τον ανούσιο κόσμο που μας περιτρυγιριζε και σε οδήγησα σε ένα απομονωμένο μέρος. Μου κάνει εντύπωση που δεν έβγαλες ίχνος φωνής λόγο φόβου. Με διευκόλυνε πολύ αυτό.
Σε έλυσα από τα δεσμά μου και φύλαξα στην τσέπη της χειροπέδες οσο εσύ παράλληλα αγγίζες τους καρπούς σου για να χαλαρώσουν. Πήγες να βγάλεις φωνή όταν παγωσες βλέποντας το πρωσοπο μου καθώς έβγαζα το κράνος μου.
-Τζίμι; τι... Τι κάνεις εδω; γιατί αυτή η συμπεριφορά;