MY ZOMBIE CRUSH VI - The Past
'Mahal ko si Jash!'
'Mahal ko si Jash!'
'Mahal ko si Jash!'
"Ahh... f*ck.."
Napadaing ako nang may maramdamang kirot malapit sa dibdib ko. Nanlalabo ang paningin ko't 'di ako makakakita nang maayos so I closed my eyes again.
'Mahal ko si Jash!'
It's running on my mind and her voice were repeatedly mentioning it. 'Yong sinabi ng zombie— No. Hindi na siya zombie. I should call her wife. Total, hanggang ngayon ay hindi ko parin alam ang pangalan niya, tsk.
At ang mas nakakagulat pa ay alam niya ang pangalan ko.
Hindi ko alam kung kailan ko 'yon narinig, pero ramdam ko na parang kanina niya lang 'yon sinabi at isinigaw niya pa 'yon.
Gusto kong makaramdam ng tuwa, dahil sa nalaman o narinig ko ngunit wala pa do'n ang atensyon ko. I'm still confused what happened earlier. I knew that I was hit from a gun pero ngayon ay umaayos na ang pakiramdam ko.
Naalala ko pa kung bakit ako binaril— o mas tamang sabihin, nabaril.
Everything was blurry and red but I saw my wife were talking to three man. Not that I didn't realize that the bald man was standing slowly, ready to attack my wife because he was already infected from my bite. Akma na niyang susugurin ang asawa ko nang agad ay harangan ko siya kaya nasalo ko ang bala na dapat ay para sa kalbo na 'yon.
When I opened my eyes, I saw that I'm still here in my position where I got hit. Dahan-dahan akong tumayo at una kong nakita ang batang babae at si tabatchoy na bata. Nagtatanong ang mga mata kong nakatingin sa kanila.
"What you two did to me?" I asked confused. Tahimik lang si tabatchoy at inosente namang nakatingin sa'kin 'yong batang babae.
'Akisha.'
Akisha ang pangalan niya? Bakit biglang naisip 'yon ng utak ko?
"Hello po, kuya." Bati sa'kin no'ng batang babae— o mas tamang tawagin ko nalang na Akisha. "Ako po ang gumamot sa'yo." She politely said. My eyes widen.
"I-Ikaw? Paano nangyari 'yon?" Nagtataka kong tanong. How could an innocent girl like her could heal me?
She didn't answer me instead, she show something to me on her palm. It's lightning in blue like she has a power. Bahagya akong nasilaw kaya napaiwas ako.
Tinakpan naman niya 'yon gamit ang pagkuyom nang kamao. Then, she smiled at me again.
"Yan po ang ginamit ko, kuya." Patungkol niya sa kulay asul na lumiliwanag sa palad niya. "Naparami po kasi ang zombie antidote na naiturok sa'kin noon dahil gustong mabalik nina Mommy at Daddy ang pagiging tao ko. Dahil sa dami, kumalat 'yon sa buo kong katawan kaya may kakayahan po akong ipasa 'to sa ibang zombie o tao." Sagot niya at ngumiti nang malawak. "Masaya po akong nabuhay at natulungan kita, kuya." She's so cute while saying that so I can't help but to smile at her. Hinimas ko pa ang buhok niya kaya mas lalo pa siyang napangiti sa'kin.
"Salamat, ha? Utang na loob ko sa'yo ang buhay ko. You're such a good girl, baby. Thank you for saving my life." Madamdamin kong sabi at ginulo ulit nang marahan ang buhok niya. She cutely chuckled and nodded at me.
BINABASA MO ANG
MY ZOMBIE CRUSH
Adventure(SHORT STORY) Ang mapayapang mundo na biglang napalitan ng nakakagimbal na pangyayari ang nakapagpabago sa buong paligid. Na sa simpleng pagdampa ng hangin sa iyong balat ay titindig ang balahibo mo sa takot, lalo na't kasabay nito ang pagkadinig sa...
