Nan niga piryohae

                                         CHAPTER FOUR

TAEMIN's PoV

         Bago maglunch, may announcement na inanounce ng principal

namin na wala daw pasok ngayong hapon dahil may general meeting daw

sila with our parents at nainform na daw sila. So I thought na ngayon ko

na gagawin yung plano ko for Naeun. Itetext ko sana sya kaso late

receiver pala kaya naman pinuntahan ko na lang sya sa classroom

nila. Pagdating ko dun, walang tao sakto naman na nakita ko yung isa

nyang classmate, yun tinanong ko at nandun daw sila sa field naglalaro

kase P.E. daw nila. Pumunta ako dun at hayun nga, masayang nakikipag

takbuhan sa mga unnies nya. Naisip ko na, may pagkachildish pa rin

pala sya but me, I think matured na ako pero I'm not perfectly a man pa

siguro para sa kanya. Dahil mas bata sya sa akin, I think na dapat ko

syang protektahan, Owh, I'm definitely in love with her. Hindi muna ako

nagpakita sa kanya kase mukhang busy, umupo lang ako dun sa grand

stand habang pinapanood sya at ang kulit din pala nya, one year na

kami at hindi ko pa pala sya lubusang kilala. Hindi kase nya ako

kinukulit, ang tahimik nya pero ako naman, hindi talaga ako marunong

magjoke kapag kasama ko mga hyungs ko pero kapag sya ang kasama ko, I

think I'm so funny. Nung paalis na sila, busy pa rin syang nakikipag usap

at dun nako nagpakita.

              "uy, taemin anong ginagawa mo dito?" sabi ni bomi

  "ah, wala" nahihiya ako haha pumunta ako sa tabi nya sabay hawak sa

         kamay nya , tinignan nya ako tapos tinanggal.

      "huwag dito" sabi nya kaya inakbayan ko na lang at tumawa sya  

sabay tanggal na naman buti na lang hindi kami nahahalata ng mga

unnies nya.

         Pagdating namin sa classroom nila, kinuha na nya yung bag nya,

kinuha ko naman para ako na lang magbitbit.

                                       "akin na yang bag mo"

                                                 "bakit?"

                                 "para ako na lang magbitbit"

                                    "magaan lang naman to e"

               "kahit na, ako na" tumawa sya pagkatapos kong isuot

                                       "anong nakakataw?"

                          "bagay sayo e" nagsmile na lang ako

                                "saan tayo kakain?" sabi nya