Δύο Ξένοι ~2~

\7\

Ν: μάνα εσύ είσαι?

Α(Αφροδίτη): ναι παιδί μου, που είσαι χτυπάμε τόση ώρα την πόρτα

Ν: ποια πόρτα?

Α: του σπιτιού καλά δεν άκουσες ?

Ν: κάτσε ρε μάνα γτ είμαι και από τον ύπνο, ποια νου σπιτιού ?

Α: του δικού σου βρε αγόρι μου

Ν: που είσαι ?

Α: ήρθαμε Θεσσαλονίκη με τον πατέρα σου

Ν: ΠΟΥ ΗΡΘΑΤΕ? γιατί ρε μάνα σας κάλεσε κανένας?

Α: αμάν βρε αγόρι μου ήρθαμε να δούμε εσένα και την αδερφή σου μας ελειψε  ( λέει και αυτόματα γουρλώνω τα μάτια μου )

Ν: εμ εγω τώρα δεν είμαι σπίτι

Α: που κοιμήθηκες παιδί μου ?

Ν: σε σπίτι οχι δικό μου κάποιου άλλου ( λέω και τρέχω στο δωμάτιο της εμμας, να σημειωθεί ότι τρέχω μόνο με το μποξερακι )

Α: ποια νου παιδί  μου , του Χρήστου ?

Ν: ΟΧΙ ΟΧΙ

Ε: ρε Νίκο τι φωνάζεις με λαχταρισες ( λέει η εμμα και την μουτζωνω ) α για άκου να σου πω -

Ν: ( και της κάνω νόημα να σταματήσει)

Α: αγόρι μου μήπως κοιμήθηκες στο σπίτι εκείνης της κοπελιάς που μου έλεγες,  τα ξανα βρήκατε?

Ν: ε ναι ναι βασικά όχ-

Α: αχ μπράβο παιδί μου, τότε εγώ με τον πατέρα σου θα πάμε για ένα καφέ εδώ δίπλα και εσύ ελα οπότε μπορέσεις και πες στην κοπέλα να έρθει το βράδυ για φαγητό αντε αγόρι μου γειά

Ν: ε? ( λεω και το κλείνει)

Ε: τι θες ρε μαλακα εδώ?  ( λέει και σηκώνεται όρθια)

Ν: βρε ασε μας και εσύ εδω καίγεται ο κωλος μας

Ε: ο δικός μου ο κωλος δεν καίγεται ο δικός σου δεν ξέρω τι κάνει και ούτε με νοιάζει τσακίσου φύγε

Ν: σκασε μωρέ

Ε: θα φας ξύλο στο λέω

Ν: Ήρθαν οι γονείς μου και θέλουν να δουν την Ματίνα η οποία τους λέει τόσο καιρό ΨΈΜΑΤΑ ότι ειναι Θεσσαλονίκη και εγώ επιβεβαίωσα το ψέμα της προάλλες που πήγα και το Παίζω καλός αδερφός... και επίσης το βράδυ είσαι καλεσμένη για φαγητό σπίτι μου

Ε: έλα μου ( λέει και έχει μείνει με στόμα ανοιχτό και πέφτει πίσω στα κρεβάτι και ξαπλώνει και τα πόδια της είναι κάτω στο κρεβάτι βλέπω και το βρακι της λίγο )