Uni
“မောင် ငါတို့ လက်ထပ်ကြမယ်လေ”
“ကျန့် မောင် ပြောစရာရှိတယ်”
မောင်ပြောလာမယ့်စကားများကို
ရင်ခုန်စွာနဲ့...မောင့်အား ပြုံးပြီးကြည့်နေမိတယ်
“ေမာင်တို့ လမ်းခွဲကြမယ်”
ရင်ထဲကစို့နစ်မှု့ကြောင့်.....
မျက်ရည်မကျအောင် ထိန်းလျက်....
“မောင် ... ငါမှာကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ”
“ဖျက်ချလိုက်”
ရက်စက်လိုက်တာမောင်ရယ်...
ရှစ်နှစ်တာ ချစ်သူသက်တမ်းက ဒီနေရာမှာတင်
အဆုံးသတ်ပြီတဲ့လား.....
ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကိုငေးလျက်...
ပူနွေးနွေး မျက်ရည်စက်များကို....
မသုတ်မိပါ....
“ကလေးလေး မင်းဒယ်ဒီက မင်းကို မလိုချင်ဘူးတဲ့
ပါးပါး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ”
ပြားရှပ်ရှပ် ဗိုက်ကလေးကိုပွတ်ကာ.....
“ပါးပါးဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ ပါးပါးတို့ တူတူထွက်သွားကြတာပေါ့”
_______________
“မင်းကလဲ ဟုတ်မှလဲလုပ်အုံး ကျန့်ကျန့်အကြောင်းမင်းအသိဆုံးဖဲနော”
“အေ့ပါကွာ ယွီပင်းရာ ခုကကျန့်ကို surprise လုပ်ပေးချင်လို့ပါ အက်နေ့မှာ တခါတည်းငါလက်ထပ်ခွင့်တောင်းမှာ”
“အေ့ပါ .... အဆင်ပြေပါစေကွာ”
လူတိုင်းကတော့အတွေးကိုယ်စီဖြင့်.....
ရှေးဖြစ်လာမယ့်အရာတွေကိုသာ
သိနေခဲ့ကြမယ်ဆိုရင်...
နောင်တဆိုတာ ရှိလာမှာမဟုတ်ပါဘူး....
ရိပေါ်ခြံထဲစဝင်ကတည်းက
တိတ်ဆိတ်နေမှု့ကြောင့်.....
စိတ်အတွင်းပူပန်းမှု့ကကြီးစိုးလျက်...
အရင်က ရိပေါ်ပြန်လာရင်
ထွက်ကြိုနေကြအသက်ကလေးက...
ခုတော့ ဘယ်ဆီများ ရောက်နေသလဲကွာ...
အခန်းတံခါးလေးကို ဖြေးညင်းစွာဖွင့်ပြီးနောက်
မြင်လိုက်ရသည်က....
ရိပေါ်အား အကြောက်တရားများ
တိုးဝင်လာစေသည်။
ကုတင်အောက်ခြေရင်းမှာ
လက်ကောက်ဝတ်အားဖြတ်လျက်....
သေဆုံးနေသူ အသက်ကလေးအား
ပွေ့ဖတ်ကာ....
