Tek ihtiyacım kardeşlerimle beraber denizin ortasında unutulmaz anılar biriktirmek.
Işık boş şampanya bardağını kaldırarak ''bir bardak daha lütfen'' diyerek gemideki garsona seslendi. Sıla başını bana doğru çevirip fısıldayarak ''akıllanmayacak bu'' dediğinde başımı Sıla'ya doğru çevirip olumlu anlamda salladım ve aynı anda derin bir nefes verdik.
Garson şampanya şişesini açıp bardağa doldurduktan sonra şişeyi masaya geri koydu, koyduğu anda bi sarsıntı oluştu. Işık bardağındaki şampanyadan bir kaç yudum almak için elini şampanya bardağına uzattığında sarsıntıdan dolayı masadaki sallanan bardaktan bir kaç damla eline düştüğünden sinirle, ''daha dikkatli olsana'' dedi. Garson kendini savunmak için dudaklarını araladığında masanın hatta geminin fırtına dolayısıyla sarsıldığını fark ettiren şimşek sesi duyuldu. Grubun meraklısı Işık geminin korkuluğuna doğru koşmaya başladı "Işık!" diye bağırdım ama her zaman ki gibi fayda etmedi. Sıla seslenmenin bir faydası olmayacağından emin olduğu için hızlı ve dikkatli adımlarla Işığın peşinden gitti. Ben de Sıla'nın arkasından koşmaya başladım ta ki Işığın çığlığından sonra su sesi gelene kadar. Sıla ile birbirimize baktığımızda ikimizde aynı şeyi düşünüyorduk. Aynı anda geminin korkuluğuna doğru bu sefer korkusuzca koşarak su sesinin geldiği tarafa doğru atladık.
Suyun soğukluğunu hücrelerime kadar hissettiğimde suyun içinde ne Sılayı ne de Işığı görebildim. Nefesim tükendiğinde su yüzeyine çıkarak kıyıya doğru yüzme çabası gösterdim. Fırtına ile zar zorda olsa kıyıya varmıştım, ama ne nefesim ne de Sıla ve Işığı aramak için enerjim kalmıştı.
↔ ↔ ↔
Gözlerimi açtığımda ayak sesleri duymanın şaşkınlığıyla bir anda doğruldum.
