Natasha North Ve Harry Potter: Hogwarts Savaşı

Bölüm 2

Bölüm 2: Bina Seçimleri 

1. Sınıflar sıraya durmuş kendi aralarında sohbet edip bekliyorlardı. Kızıl saçlı kız çocuğu ve siyah saçlı erkek çocuğu da öyle yapıyorlardı. 'Bence sen bir Gryffindor'sun Rose.' siyah saçlı çocuk kızıl kıza söylemişti. 'Bilmiyorum, Al.' kızıl kız cevaben söylemişti. 

'Merhaba.' Al ve Rose -siyah saçlı çocuk ve kızıl kız- duydukları sesle arkalarına döndüler. Karşılarında koyu yeşil gözlü ve kahverengi saçlı bir kız vardı . 'Merhaba?' Al, cevap vermişti. 'Tanışalım mı?' kız sormuştu. 'Olur. Ben Rose, Rose Granger-Weasley.' 'Ben de Albus Severus Potter.' önce Rose sonra da Albus konuşmuştu. 

'Sen Harry Potter ve Ginny Weasley'in oğlusun. Sende Harry Potter'ın yakın arkadaşları Hermione Granger ve Ron Weasley'in kızısın.' kız sakince söylemişti. 'Evet.' Rose kısa bir cevap vermişti. 'Oh, Ben Natasha, Natasha North. Tanıştığıma memnun oldum.' Natasha yüzünde küçük bir gülümseme varken söylemişti. 

'Bizde, bizde tanıştığımıza memnun olduk.' Albus, ikisi adına cevap vermişti. Kısa süre sonra yeni müdür yardımcısı geldi. 

'Ben Pamela, Pamela Day. Burada uzun süredir görev yapıyorum. İleri ki yıllarda siz 1. sınıflarla daha iyi tanışacağız. Şimdi binaları bilmeyenler için 4 bina var. Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw ve Slytherin. Şimdi seçmen şapka sizi binalara ayıracak. Bu yüzden tek sıra olun ve beni izleyin.' Pamela Day, orta boylu, okyanus gibi mavi gözleri, saçının çoğuna kır düşmüş hafif yaşlı biriydi. Yüzünde ki gülümseme duruşuna göre tersti. Duruşu tam bir ciddi insanın duruşuydu. 

1. sınıfları küçük bir süzmeden sonra Büyük Salon'un kapılarını açtı. Pamela Day önde, 1. sınıflar arkasında Büyük Salon'a girdiler. Natasha Büyük Salonu inceledi. Eski öğrenciler dört uzun masada oturuyorlardı. Öğrencilerin aralarında yer alan hayaletler puslu gümüşler gibi parlıyorlardı. Salonun ucunda öğretmenlerin oturduğu başka uzun bir masa daha vardı. Ama Natasha'nın en çok ilgisini tavan çekti. Tavan da havada uçuşan binlerce mum ortalığı aydınlatıyordu. Değişik ve güzel bir şeydi. Natasha hayatında ilk defa bu kadar değişik bir yer görülüyordu. 

Profesör Day, onları o öğretmenlerin oturduğu uzun masanın oraya götürdü. Yeni öğrenciler eski öğrencilerin karşısına sıralandılar.

Profesör Pamela Day ise öğrencilerin önüne dört ayaklı bir tabure koydu elinden geldiğince sessiz bir biçimde. Taburenin üstüne de sivri uçlu bir büyücü şapkası koydu. Şapka yamalar için deydi şapka, eski püskü ve son derece kirliydi. 

"Bu şapka, dersiniz, çirkin mi çirkin Ama öyle hemen karar vermeyin. Toz olurum varsa benden güzeli, Eşsizim kendimi bildim bileli.Ne kasket dinlerim ne de silindir, Şampiyonluk kaçmaz, hep bana gelir. Hogwarts okulunda Seçmen Şapka'yım, Her gün, her ay, her yıl başka başkayım. Karşımda şöyle bir ürperin biraz Dünyada hiçbir şey gözümden kaçmaz. Eğer geçirirsen beni başına Gideceğin yen söylerim sana. 

Seni Gryffindor'a yollarım belki, Zamanla olursun aslanın teki, Yiğittir orada kalan çocuklar, Hepsinin yüreği, nah, mangal kadar. 

Belki de düşersin Hufflepuff'a Haksızlığı hemen kaldırıp rafa Adalet uğruna savaş verirsin Her yere mutluluk götürmek için. 

Ravenclaw kısmetin belki, Oradakilerin hiç çıkmaz sesi, Mantıktır onlarca önemli olan, öyle kurtulurlar tüm sorunlardan. 

Düşersin belki de Slytherin'e sen,Bir başkadır sanki oraya giden, Amaçları için neler yapmazlar Açıklasam bitmez sabaha kadar. Giy kafana beni! Çekinme sakın! Birinci koşul bu: Korkmayacaksın! Hiç kimseye gelmez kötülük benden,Şapkalar içinde en uysalım ben.'